panoshm έγραψε:.... Με ό,τι σου επιτήθεται ο άλλος, με τα ίδια και λιγότερα μέσα πρέπει να αμύνεσε εσύ για να ισχύει η αυτοάμυνα σε δικαστήριο... κι όμως ναι... ακόμα και μέσα στο σπίτι σου .
Προφανώς είναι αναχρονιστικός ο υφιστάμενος ορισμός της αυτοάμυνας, σήμερα με την έξαρση της εγκληματικότητας και των «κατ' οίκον» ληστειών. Η αίσθησή μου είναι ότι αφορά παλιότερες εποχές και «φτωχοδιάβολους» κλέφτες, που έμπαιναν να κλέψουν κανένα καρβέλι ψωμί ή άλλους που «πατούσαν» τα σπίτια μόνο στην απουσία των ενοίκων και τρέπονταν σε φυγή με την πρώτη φοβέρα.
Σήμερα όμως, όταν εγώ βρίσκομαι μέσα στο σπίτι μου και εισβάλλει ο κλέφτης - ο οποίος εξ ορισμού θα με αιφνιδιάσει - πως θα είμαι σίγουρος για τα μέσα που διαθέτει ώστε να χρησιμοποιήσω «ανάλογα ή και λιγότερα»; Με την αδρεναλίνη στα ύψη, θα εκτιμήσω την σωματική του διάπλαση και την φυσική του κατάσταση και ύστερα θα του κάνω σωματική έρευνα για να δω αν οπλοφορεί και τι όπλο φέρει; Αυτό ίσως να ισχύει για άριστα εκπαιδευμένους επαγγελματίες (αστυνομικούς
), αλλά σε καμμιά περίπτωση για τον μέσο πολίτη, ο οποίος ή θα παγώσει από την τρομάρα του ή θα χρησιμοποιήσει όποιο εύκαιρο μέσο έχει για την προστασία της ζωής του, των οικείων του και της περιουσίας του. Και φυσικά στην κατάσταση stress που θα βρεθεί, θα χρησιμοποιήσει ως όπλο (ή το όπλο) αυτό που θα θεωρήσει - ασυνείδητα και στιγμιαία - ότι θα επιφέρει το καλύτερο αποτέλεσμα: θα κάνει δηλαδή την μεγαλύτερη ζημιά στον εισβολέα. Αν αυτό αποδειχθεί θανατηφόρο (και θανατηφόρο μπορεί να είναι βέβαια και ένα απλό πορτατίφ), τόσο το χειρότερο για τον εισβολέα. Εξάλλου, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση, μπορούμε να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι αυτός με την εισβολή του στο σπίτι μας έχει πάρει όλα τα ρίσκα, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η βαριά σωματική του βλάβη ή/και ο θανάσιμος τραυματισμός του.Δεν έχω πέσει ακόμα - ευτυχώς - θύμα διάρρηξης του σπιτιού μου, έχω γίνει όμως μάρτυρας διάρρηξης σπιτιών - και ληστειών - πολύ κοντινών συγγενικών μου προσώπων και το αίσθημα που σου δημιουργεί η παραβίαση (βιασμός) του πιο προσωπικού σου χώρου, εκεί που γύριζες το κλειδί στην πόρτα και αισθανόσουν ασφάλεια, είναι απερίγραπτο.
Έτσι, με πλήρη συνείδηση, έχω αποφασίσει ότι αν βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με επίδοξο εισβολέα, θα χρησιμοποιήσω όλα τα μέσα που θα έχω στην διάθεσή μου για να αμυνθώ και να προστατέψω την οικογένειά μου, όπως ακριβώς κάνουν εξάλλου και τα ζώα όταν υπερασπίζονται την φωλιά με τα μικρά τους ή οι λαοί όταν υπερασπίζονται τον συλλογικό προσωπικό τους χώρο (την πατρίδα τους), μη φειδόμενοι μέσων.
Υ.Γ.
Όταν - πριν πολλά χρόνια - υπηρετούσα την θητεία μου στα τεθωρακισμένα, θυμάμαι ότι ο χρόνος αντίδρασης για το - εκπαιδευμένο και σε εγρήγορση - πλήρωμα του άρματος σε συνθήκες μάχης ήταν 21 sec, κατά την διάρκεια των οποίων έπρεπε να κάνεις αναγνώριση στόχου (είδος μέσου, φίλιο ή εχθρικό), να επιλέξεις τύπο βλήματος, να γεμίσεις, να σκοπεύσεις και να πυροδοτήσεις, αλλιώς σε προλάβαινε ο εχθρός. Σε πόσα άραγε δευτερόλεπτα πρέπει να κάνω τα αντίστοιχα όταν βρεθώ - αιφνιδιαστικά και απροετοίμαστος - πρόσωπο με πρόσωπο με κλέφτη, ώστε να θεωρηθεί ότι χρησιμοποιώ «νομικά θεμιτά μέσα» για την αυτοάμυνά μου; Και ο κλέφτης - εισβολέας θα με περιμένει άπρακτος;
? Updates every