από Atlas » Παρ Μαρ 05, 2010 12:19 pm
Ο μούτσος ενός καραβιού ήταν απίστευτα κοντός, μόλις τριάντα εκατοστά! Αλλά για το μπόι του ήταν φοβερός δουλευταράς. Μια μέρα λοιπόν τον φωνάζει ο καπετάνιος:
- "Λοιπόν, αγόρι μου, επειδή είσαι πολύ καλός στη δουλειά σου αποφάσισα να σου κάνω ένα δώρο. Θα πας στην καμπίνα μου και μέσα στο συρτάρι μου θα βρεις ένα παλιό λυχνάρι. Τρίψε το κι απ' το τζίνι που θα εμφανιστεί ζήτα ό,τι θες!"
Ο μούτσος ευχαριστεί τον καπετάνιο και πάει στην καμπίνα του. Βρίσκει το λυχνάρι, το τρίβει κι απ' το στόμιό του πετάγεται καπνός, που παίρνει σε λίγο τη μορφή ενός γέρικου πνεύματος.
- "Στις διαταγές σου, αφέντη μου. Ποια είναι η επιθυμία σου;".
Σκέφτεται λίγο ο μούτσος κι απαντά:
- "Θέλω μια κάσα λίρες".
- "Δε σ' άκουσα, αφέντη μου, τι είπες πως θέλεις;", ξαναρωτά το τζίνι.
- "ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΚΑΣΑ ΛΙΡΕΣ!!!", φωνάζει δυνατά ο μούτσος.
- "Καλά, αφέντη μου, πήγαινε και θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου", λέει το τζίνι.
Την άλλη μέρα μόλις ξυπνά ο μούτσος βλέπει να τον περιμένει μπροστά στο κρεβάτι του μια κάσα μπίρες. Απογοητευμένος πηγαίνει στον καπετάνιο του.
- "Καπετάνιε, αυτό το κουφό το τζίνι αντί να μου φέρει μια κάσα λίρες που ζήτησα μου έφερε μια κάσα μπίρες!".
- "Βρε, το άχρηστο... Το ξανάκανε!"
- "Θέλεις να πεις, καπετάνιε, ότι το' χει ξανακάνει;", ρωτάει ο μούτσος.
- "Ναι, αγόρι μου. Νομίζεις πως εγώ του ζήτησα έναν μούτσο τριάντα εκατοστά;"
Σ' έναν αυτοκινητόδρομο της Καλιφόρνια, κάποιος οδηγός φτάνει σ'ένα τεράστιο μποτιλιάρισμα και σταματάει. Κάποιος τον πλησιάζει και του χτυπά το τζάμι.
Ο οδηγός ανοίγει το παράθυρο και ρωτάει:
- Τι συμβαίνει;
- Μια ομάδα από τρομοκράτες έπιασε όμηρο τον Τζώρτζ Μπους, και ζητάει λύτρα 1 εκατομμύριο δολλάρια, αλλιώς λένε ότι θα τον καταβρέξουνε με βενζίνη και θα του πετάξουνε ένα αναμένο σπίρτο. Λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι, μπροστά σ'αυτή την τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, ζητoύμε από κάθε αυτοκίνητο να κάνει μια δωρεά.
Ο οδηγός ρωτάει:
- Και πόσα δίνει ο κόσμος;
- Γύρω στα 5 λίτρα.
Πάει μια μέρα ένας σε ένα παπά για να εξομολογηθεί. Του λέει λοιπόν:
"Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειο μου."
- "Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου", του λέει ο παπάς.
Τότε λοιπόν του ξαναλέει
- "Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 20 χιλιάδες το μήνα."
Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
- "Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω."
Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:
- Δηλαδή Πάτερ μου να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;
SV1GFS