Καθυστερημένη ενημέρωση αλλά... κάλιο αργά παρά ποτέ.
Γενικά σε όλη αυτή την εκδρομή μας κυνηγούσε η βροχή, η ομίχλη και ουσιαστικά τίποτε εκτός των φυτών δεν πρόδιδε ότι είμαστε στην Ανοιξη.
Μετέωρα κρυμμένα στο σύννεφο

Ωραίο τοπίο στην ομίχλη

Από Καλαμπάκα πρός Σέρβια / Γρεβενά, σταματήσαμε σε ενα πλατανόδασος που και ακολουθήσαμε ένα δρομάκι που οδηγούσε σε μια εκκλησούσα του Αγίου Λουκά του Ιατρού. Η γεφυρα περνάει πάνω από ένα ποτάμι που ονομάζεται "Ϊων". Ομολογώ πως δεν το είχα ακουστά.

Αναγκαστικά με όλο τον εξοπλισμό καθότι βαδίζουμε για διαμονή στο Vitara...

Σε μια άκρη της εκκλησίας καθώς χάζευα ένα γύρω διέκρινα μια άπρη γραμμή πάνω στο βουνό. Εβαλα τον 400αρη φακό και είδα αυτόν τον καταράκτη. Ποιός ξέρει σε ποιό απρόσιτο σημεία να βρίσκεται...

Ωραία ανοιξοφθηνοπωρινά τοπία Μιχάλη.
Πως ήταν το Ham Fest

Ωραία η βόλτα σας Μιχάλη.
Έγινε διαχωρισμός και άνοιγμα νέου θέματος στην κατάλληλη ενότητα.

Η διαδρομή προς τα βόρεια υπέροχη. Ειδικά στην Γέφυρα του Βενέτικου ότι και να πεις, όσο και να θαυμάσεις, είναι λίγο

Δεύτερη και τρίτη διανυκτέρευση σε ένα υπέροχο σημείο με τον Αλιάκμωνα κάτω απ΄τα πόδια μας.

Σ'αββατο 13 Μαίου μεσημεράκι, φθάσαμε στην Μονή Σουμελά που κολυμπύσε στο σύννεφο. Η ομίχλη αυτή δεν μας άφησε καθόλου δύο μέρες που μείναμε εκεί. Οι προετοιμασίες και το στήσιμο των εκθετών είχαν ξεκινήσει.

Μερικές φωτο για όσους έχουν το σχετικό μικρόβιο...

Μιά που ήμασταν δίπλα στην Βέροια, είπαμε να επισκεφθούμε την Βεργίνα. ΕΥΤΥΧΩΣ και το εισητήριο ήταν 15 ευρω το άτομο (σύνολο 30), ΔΕΝ ΠΉΓΑΜΕ, και ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ την μποστινή αριστερή ρόδα. Στο δημοτικό πάρκιγκ, κάποιος (κοκό χρόμο να χει και να του κοπέι το δάχτυλο), πρόλαβε και μου λασκάρισε 4 από τα 5 μπουλόνια του μπρος αριστερού τροχού. Μετά από αρκετή αγωνία τελικά βρήκαμε την αιτία που ακουγόταν ένα ντουπ ντουπ ντουπ, σε χαμηλή ταχύτητα και ειδικά όταν άστριβε αριστερά.
Στο παρκιγκ υπήρχαν καμιά 20αρια πουλμαν, 2 ΙΧ και 2 αυτοκινούμενα. ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ

Μία από τις τεχνητες λίμνες του Αλιάκμωνα, κοντά στην Βεροια πηγαίνοντας προς Βεργίνα



Στα στενά του Αλιάκμωνα που σταματήσαμε για μεσημεριανό

Το βορειότερο άκρο της επόμενης Ταχνητής Λίμνης του Αλιάκμωνα, αυτό της Λίμνης Πολυφύτου.

ΗΛίμνη Πολυφύτου σε όλο της το μέγεθος όσο μπορεί να φανεί δηλαδή. Διακρίνεται και η Γέφυρα που είναι κλειστή λόγω των φθορών που έχουν παρουσιατεί

Εμείς φυσικά το βιολί μας. Ακολουθήσαμε την ακτοκραμμή της λίμνης και στο Νοτιότερο άκρο της υπάρχει ακόμη μιά γέφυρα που μας χάρισε κάτι αλλόκοτες εικόνες μόλις την διαβήκαμε.





Οχι, δεν προσπάθησα να περάσω.