Μιά φορά πρόσκοπος - για πάντα πρόσκοπος

[Tony Louk]

Ας βάλουμε εδώ την προσκοπική μας ιστορία, με ότι φωτό έχουμε κλπ.

Ας αρχίσω με τα δικά μου.

Ήμουν στο 3ο Σύστημα Προσκόπων Καλλιθέας

Έδωσα υπόσχεση προσκόπου 25 Αυγούστου 1968, την τελευταία μέρα 15ήμερης κατασκήνωσης στην Ραφήνα.

Ένας γνωστός σε πολλούς φίλος, που ορκιστήκαμε μαζί είναι ο Λάμπης Ταγματάρχης (κακό παιδί κλπ κλπ)

Άλλος ο Βαγγέλης Σαμαράς, τέως οικονομικός διευθυντής του Παναθηναϊκού, επί Τζίγγερ.

Θα βάλω και φωτό, όταν τις βρώ.

[Vasbar]

Πριν ~30 χρόνια Δασοπρόσκοπος...

Τι ωραία χρόνια και εμπειρίες

[GEORGE PALTOGLOU]

Να δω τον Frontera πρόσκοπο και τι στον κόσμο

[vic27]

Το 1984, σε ηλικία 10 ετών, έγινα λυκόπουλο στο 4ο σύστημα ναυτοπροσκόπων Νικαίας. Συνέχισα ανελλιπώς στην ομάδα προσκόπων, στην κοινότητα ανιχνευτων και μετά βαθμοφορος σε όλα τα τμήματα. Αγαπημένο μου τμήμα η κοινότητα ανιχνευτων με μεγάλες δράσεις, με πανελλαδικές συναντήσεις με ρεγγατα κτλ. Κατασκηνώσεις, εκδρομές, μεγάλες δράσεις, ιστιοπλοΐα και γενικότερα κάθε είδους ζωή στην ύπαιθρο ήταν, είναι και θα είναι το αγαπημένο μου. Σταμάτησα το 2003 μετά το τέλος της κατασκήνωσης της ομάδας προσκόπων, και από τότε είμαι κοντά στο σύστημα οπότε χρειάζονται την βοήθεια μου και μπορώ. Ένα άλλο πολύ ωραίο κομμάτι ήταν οι σχολές σε όλη την Ελλάδα, και σχολή κυβερνητου στην τοπική εφορεία Λευκού Πύργου (Άγγελε). Την παράδοση συνεχίζει ο γιός μου προς το παρόν και συζητιέται να ξαναγυρίσω στην κοινότητα ανιχνευτων από τον Σεπτέμβριο. Οι αναμνήσεις είναι αμέτρητες και ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ. Χάρηκα που ανοίξαμε αυτό το θέμα. ΕΣΟ ΈΤΟΙΜΟΣ...

[nidi]

Ορκίστηκα Ναυτοπρόσκοπος στο 7ο Σύστημα Ν/Προσκόπων της Χαλκίδας όταν πήγαινα Α Γυμνασίου (αν θυμάμαι καλά το 1994). Πρόλαβα να κάνω 4 κατασκηνώσεις στα βουνά και τις παραλίες της μάνας Εύβοιας, πρόλαβα να πάρω το Χρυσό Βέλος αλλά οι πανελλήνιες στάθηκαν μία καλή δικαιολογία για να αποχωρήσω μόλις ένα χρόνο μετά την "αναβάθμιση" σε ανιχνευτής. Το χάρηκα αλλά δεν το χάρηκα όσο ήθελα

Εξαιρετικός τρόπος για να μεγαλώσει ένα παιδί.

Δε θα ξεχάσω ότι το καλοκαίρι του 1993, τέλος ΣΤ' Δημοτικού, οι γονείς μας πήγαν στην Golden Horse (μαζί με τον αδερφό μου). Για όσους ξέρουν, είναι από αυτές τις κατασκηνώσεις που η μεγαλύτερη αγγαρεία είναι να στρώσεις το κρεβάτι σου. Κι η μεγαλύτερη συγκίνηση το επισκεπτήριο της Κυριακής. Τους πήραμε τηλ να έρθουν να μας πάρουν την πρώτη εβδομάδα..

Την επόμενη χρονιά μπαίνει ο προσκοπισμός στη ζωή μας και το καλοκαίρι μας βρίσκει στη 2βδόμαδη κατασκήνωση στην παραλία της Αγίας Άννας.. Το κλάμα που ρίξαμε όταν τέλειωσε η κατακήνωση και έπρεπε να ανέβουμε στο λεωφορείο του γυρισμού δε θα το ξεχάσω ποτέ.. Όπως δε θα ξεχάσω τα γερμανικά 2-4, τις αγγαρείες στα αυτοσχέδια μαγειρεία, τις εκδρομές στο βουνό, τα σκετς κλπ κλπ

Α ρε Αντώνη, τι πήγες και θυμήθηκες..

[BOSS]

Αδρα θυμαμαι σε μικρη ηλικια λυκοπουλο σε συστημα προσκοπων στο Πασαλιμανι...
Παρολλα αυτα μια φορα λυκοπουλο αλλα για παντα στα βουνα...

[Tony Louk]

Η κατασκήνωση ήταν βέβαια το αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων, και την περιμέναμε πώς και πώς, όλο το χρόνο.

Τι να πρωτοθυμηθώ????

Τη βουτιά με τα ρούχα μέσα στη θάλασσα για να πάρουμε πτυχίο κολυμβητού.....

Το κάθε βράδυ γύρω στην πυρά με τραγούδια και παιχνίδια.....

Το καθάρισμα "τόνων" κρεμμυδιών για το φαγητό, φορώντας μάσκα θαλάσσης, για να μη κλαίμε.....

Το ξύπνημα των επόμενων σκοπών, πασαλίβοντάς τους με οδοντόκρεμα.....

Το νυχτερινό ξύπνημα στις 1:00 τη νύχτα, σε άκρως μυστική νύχτα, και πορεία με όλο τον εξοπλισμό μέχρι τις 6 το πρωί κλπ κλπ

Το μεγαλύτερο όφελος, όλων αυτών, ήταν ότι όταν πήγα στρατιώτης, το είδα σαν "κατασκήνωση με τους προσκόπους" για 1,5 χρόνο, και το διασκέδασα πραγματικά, γιατί τα "καψώνια" ήταν απλώς οδοντόκρεμες!!!

[kaliakouda]

Το καθάρισμα "τόνων" κρεμμυδιών για το φαγητό, φορώντας μάσκα θαλάσσης, για να μη κλαίμε.....

Μια φορά πρόσκοπος, για πάντα λιπόθυμος
Και ιδού ο λόγος για τον οποίο δεν μπήκα στον προσκοπισμό

[DENNISLA]

Οοοοοχαχαχχαχαχαα.

Γεια σου βρε τονυ

[costas66]

17ο σύστημα προσκόπων στην Πλάκα.
Υποσχέθηκα και γω, στην κατασκήνωση, στις 8 Αυγούστου 1976.
Μέχρι και το 1981 στην ομάδα και την κοινότητα και για λίγο διάστημα και βοηθός στην ομάδα.
Μετά λόγω σπουδών στην Πάτρα διέκοψα την ενασχόλησή μου , αλλά . . .
Επανήλθα το 1989 μαζί με παλιούς φίλους σαν υπαρχηγός ομάδας.
Αποχώρησα το 1992 λόγω στρατού .
Είμαι στην ένωση παλαιών προσκόπων της ομάδας και προσπαθώ να συμμετέχω σε όσο το δυνατόν περισσότερες δράσεις.
Με το φίλο μου που ήρθαμε μαζί στα 10α γενέθλια του club, έχουμε την ίδια ημερομηνία υπόσχεσης και είμαστε κολλητοί από τότε.

[vic27]

Παιδιά, ο προσκοπισμος δεν έχει ορκωμοσία, υπόσχεση δίνουμε.

[costas66]

Δίκιο έχεις Βίκτωρα , παρασύρθηκα από τους προηγούμενους.
Το διόρθωσα κιόλας.

[HKS300]

Τι μου θυμισατε τώρα , ξεκινησα σαν λυκοπουλο και συνεχισα σαν προσκοπος, αγαπημενο ηταν το JOTA στα τελευτεα χρονια πριν σταματησω

[kastorgr]

Δεκαετία του 80 στην Καστοριά... Όμορφα χρόνια...
Πρόσκοπος, Δάσοπρόσκοπος, Ανιχνευτής. Μέχρι το 88 που φύγαμε για Γερμανία.
Αλλά και μετά, τα καλοκαίρια, πάντα μέσα στα πράγματα με πολύ αγάπη για τον Προσκοπισμό!!!

Γιατί (όπως πολύ σωστά λέει ο τίτλος) "Μια φορά πρόσκοπος - πάντα πρόσκοπος!!!"

Μερικές παλιές φωτογραφίες που βρήκα
Έξω από το σπίτι που σκοτώθηκε ο Π.Μελάς στο χωριό Μελάς (Στάτιστα) Καστοριάς, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80.

η αφεντιά μου, τρίτη σειρά, 3ος από δεξιά

Στο Βίτσι, Φεβρουάριος '88 (αν θυμάμαι καλά), 1η κοινότητα Ανιχνευτών Καστοριάς

η αφεντιά μου όρθιος στην μέση (πίσω από τιν αρχηγό μου). 2ος από δεξιά, ο συνφορουμίτης grammos

[Tony Louk]

Θα βάλω και φωτό, όταν τις βρώ.

Το ...1968 " Υπόσχομαι στην τιμή μου :
1. Να εκτελώ τα καθήκοντα πρός το Θεό και την Πατρίδα (προς το βασιλέα είχε μόλις καταργηθεί)
2. Να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση
3. και να τηρώ τον νόμο των προσκόπων"

Σε σκηνάκια....στη Ραφήνα

στα χιόνια...από το καταφύγιο του Παρνασσού προς Αράχωβα (8 ώρες πορεία λόγω αποκλεισμού των πάντων)

σε κάποια εκδρομή...

και σε θαλασσινή εκδρομή....ανιχνευτής πλέον (έφτασα μέχρι αρχηγός πράσινο σειρήτι) !