Γυρίσαμε???
ναι, μάλλον γυρίσαμε είμαι σπίτι και γράφω... Και πιο ¨Καλιακουδίστικη " εκδρομή δεν πρέπει να υπάρχει.....
Φανταστείτε έναν σκηνοθέτη να γυρίζει ταυτόχρονα τρεις ταινίες, αλλά την μία μέσα στην άλλη, δηλαδή το " Χάος " των αδελφών Ταβιάνι, την " Οδύσσεια του διαστήματος " του Κιούμπρικ, και την θρυλική ελληνική " Της κακομοίρας "
Ραντεβού λοιπόν στα Goodys, στην νέα θέση....χλίδα το μαγαζί, ωραίο μέσα, αλλά!!!!!!το 1/30 του προηγούμενου πάρκινγκ, και μάλιστα με παρκαδόρο, ελέω του περιορισμένου χώρου .Άρα δεν συνίσταται για ραντεβού πέραν του ενός οχήματος
Καφεδάκι, προβλέψεις περί καιρού από τον Διονύση {" στεγνά θα την βγάλουμε" , όπερ και εγένετο} , όσο και εάν ο αρχηγός χόρευε γυμνός ή ντυμένος τον χορό της βροχής, οι πρώτες σταγόνες μας έπιασαν στην επιστροφή, στην Εθνική στην Νέα Κηφισιά.
Και ξεκινήσαμε.....η πρώτη ατάκα του αρχηγού " την διαδρομή έχω να την κάνω 5 χρόνια " ..και ξαφνικά αρχίζεις και βλέπεις γύρω σου κόμπρες, ανακόντες και διάφορα άλλα φίδια να σε ζώνουν, και βάζεις στην διαπασών το παλαιό άσμα " πάμε στο άγνωστό με βάρκα την ελπίδα" η οποία ελπίδα επειδή είναι και τσαχπίνα πολλές φορές μας αφήνει εμάς να πεθάνουμε και μετά πεθαίνει αυτή .
Και σε λίγο τα πρώτα μαντάτα...." προσοχή στην ανηφόρα, όσοι δεν έχουν αργά να πάρουν φόρα " . Και ναι μεν το άσμα λέει " όταν παίρνω φόρα φόρα κατηφόρα " αλλά εδώ είχαμε ανηφόρα και μάλιστα στο τελείωμα της μία αριστερή φουρκέτα μούρλια..... διάφοροι " υπέροχοι " ήχοι γιατί είχε και κάτι περιποιημένα νεροφαγώματα , τα καταφέραμε η νεκροψία στο πλυντήριο του Κόκκινου Μύλου , αφού το σηκώσουμε.
Δρόμο παίρνουμε δρόμο αφήνουμε, μέσα από υπέροχα τοπία , στις αγκαλιές άγριων θάμνων με " νύχια ", πολλά " νύχια ¨όμως, η 3Μ ξαφνικά θα δει τις πωλήσεις στην Ελλάδα να αυξάνονται όσον αφορά τις αλοιφές για τις γρατσουνιές, , τινάξαμε και κάτι ελιές, αφού πρώτα μας άφησαν και αυτές τα σημάδια τους
Κάποια στιγμή επεκράτησε ένα μικρό χάος, σε κάτι τρελές κατηφόρες χωρίς καμία ορατότητα ελέω δένδρων ψάχναμε να βρούμε το αριστερά και το δεξιά του αρχηγού, σε μια στροφή και από την υπερένταση ακούστηκαν και κάτι " γαλλικά ¨από το μικρόφωνο
να με συμπαθάτε , και κάποια στιγμή αντικρίσαμε την θάλασσα!! τσιγαράκι παραλιακά, ψυχή ζώσα πουθενά φυσικά , και ξανά την ανηφόρα προς Γραμματικό για να βρούμε το εκκλησάκι του προορισμού μας . Ο πρώτος δρόμος αδιέξοδο! έλα πίσω, όπα, καλά είσαι, άσε με να περάσω μπροστά, τελικά βρήκαμε τον σωστό
Αφηγήσεις του στύλ εδώ στο σπίτι στα αριστερά απο κάτω κάναμε κάμπινγκ με την Μαράνια { το σπίτι εμείς το βλέπαμε φυσικά μετά απο 10 λεπτά
} Τι την ήθελαν την άσφαλτο ??? ο αρχηγός θυμήθηκε τα χρόνια που έτρεχε στο WRC
{ τα χρόνια που έκανε εντούρο θυμήθηκε στην πραγματικότητα, αλλά η ταχύτητα ήταν αυτή του WRC } , του έφυγε η στροφή, αλλά τελικά την ανακαλύψαμε
Και κατηφορίσαμε { και πρώτη φορά θυμάμαι να κατεβαίνουμε , να κατεβαίνουμε, και σχεδόν ποτέ να ανεβαίνουμε }
Μαγικό μέρος ο προορισμός, ένα δροσερό αεράκι να χαϊδεύει τα μαλλιά { όσων είχαν φυσικά }, ο θόρυβος της θάλασσας , η οποία ήταν σε εξαιρετική θερμοκρασία, τα παιχνίδια του φεγγαριού με τα σύννεφα, μας κράτησαν εκεί μία ωρίτσα περίπου με μεζεδάκια, μπυρίτσες και τσιπουράκια
Και μετά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής...Σούλι - λ. Μαραθώνος - Αττική οδός....{ το αρχικό πλάνο } ..σε λίγο ανακοίνωση απο το μικρόφωνο του αρχηγού.." την βγάζω { την διαδρομή
} και βγαίνει πιο κοντά να πάμε από φράγμα Μαραθώνα !. Να πάμε? να πάμε
Και μέσα στο χωρίο του Μαραθώνα.........." παιδιά περιμένετε λίγο "
τι έγινε? χάσαμε τον δρόμο ή βρήκαμε μπροστά μας τον Ψινάκη ??
Απλά μία τελευταία ενημέρωση ότι θα πάμε απο το φράγμα...και με το που φτάνουμε " δεν κάνουμε και ένα τσιγάρο στο φράγμα " προκαλώντας μιά μικρή ταραχή στους υπαλλήλους της ΕΥΔΑΠ που ξαφνικά νόμιζαν ότι τους την έπεσαν
αράξαμε για το τσιγαράκι, μέσα σε ένα υπέροχο τοπίο με την ομίχλη να κάνει παιχνίδια με τα φώτα , ευχηθήκαμε μιας και είχε έλθει πλέον η Πέμπτη και χρόνια πολλά στον GeorgeB και γρήγορα γρήγορα
πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Παραλίγο βέβαια στον Άγιο Στέφανο να στείλουμε τον Διονύση προς την Λαμία
αλλά αυτά είναι πταίσματα
Όπως έγραψε και ο κ. Πολύζος, ήταν μία μοναδική εμπειρία, από αυτές που μόνο με τον Γιώργο οδηγό μπορείς να ζήσεις , ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αρχηγό, στην παρέα ,και στον πολύτιμο συνοδηγό μου τον ΤΟ42 που με ανέχτηκε και με καθοδηγούσε.
Να είμαστε καλά έως την επόμενη, φωτογραφίες θα περιμένουμε τους φωτογράφους, αφού ο καιρός ήταν καθαρός, οι αστραπές που έβλεπα ήταν φλάς, άρα υλικό θα υπάρχει, stay tuned .
Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους.
Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή.
Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός.
Μπ. Μπρέχτ