Επίσης την Παρασκευή το βράδυ μετά από την μάσα και τα κρασάκια είπαμε να ξεκινήσουμε κατά της 12 να πάμε μια νυχτερινή πρός Λίμνη Δόξας και στον χώρο που είχαν στρατοπεδεύση οι διαχειριστές στην διερευνητική.
Βάλαμε μπρός τα ζεστάναμε και ξεκινήσαμε ξέροντας εξ αρχής ότι θα έχει το χωμάτινο κομμάτι που ήταν ανάβαση αρκετό χιόνι
Μπήκα μπροστά με ότι λαμπάκι διέθετα αναμένο και ξεκινήσαμε.
Απάτητο ,μπόλικο,ψιλόχιονο ταυτόχρονα και νεροφαγώματα που είχαν μεγαλώσει από την προηγούμενη φορά το σκηνικό.
Με γνώμονα ότι δεν πρέπει να γίνει μαμακία άνοιγα τον δρόμο και σε κανένα σημείο δεν ζόρισα πολύ περισσότερο απ'όσο θα έπρεπε το αυτοκίνητο.Σταματήσαμε το συζητήσαμε σε κάποιο αρκετά δύσκολο σημείο άν θα συνεχίζαμε και πρότεινα να δοκιμάσω και αν περάσω καλός αν τακάρω να με τραβήξουν.Τελικός προχώρησα και μαζί μου και τα υπόλοιπα παιδιά.
Το αποτέλεσμα ήταν μετά από ένα πολύ δύσκολο εναμισάωρο να μας σταματήσει την απόπειρά μας πρός το πλάτωμα που είχαν κατασκηνώσει την προηγούμενη φορά ένα έλατο γίγας με διάμετρο περίπου 90 πόντους.Αλυσοπρίονα δεν είχαμε,χώρος για να μπούν αρκετοί υμάντες ταυτόχρονα δεν υπήρχε και μετά από τα σχετικά μπινελίκια πάνω από το άψυχο οριζοντιομένο έλατο κάναμε μια πολύ δύσκολη μανούβρα στον ελάχιστο χώρο που είχαμε για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Μέχρι εδώ όλα δούλευαν ρολόι...
Κατεβαίνοντας αναγκαζόμαστε να βάζουμε τους τροχούς χωρίς να ακουμπάμε σε βαθιές ροδιές που όταν δοκίμασα κάποια στιγμή να πατήσω λίγο γκάζι παρατήρησα ότι δεν είχε ροπή το αμάξι ενώ οι στροφές ανέβαιναν.Εδώ έσταξε και το πρώτο κρύο δάκρυ ιδρώτα που αμέσως πήγε το μυαλό μου στο χειρότερο.
Φτάνοντας πλέον άσφαλτο και πάλι βάζω την πρώτη για να ξεκινήσω και...δίσκος τέλος!
Πατίναρε και σερνώμουνα
Γυρίσαμε πολύ σιγά στην Γκούρα και το πήρα απόφαση ότι η εκδρομή για την πίτα με το δικό μου αμάξι είχε λάβει τέλος...τα υπόλοιπα τα ξέρετε και τα είδατε
Μερικές φωτό από την Παρασκευή το βράδυ που άν εξαιρέσουμε την ατυχία ήταν πολύ δυνατή και πανέμορφη με αρκετές συγκινήσεις.
Ευχαριστώ σε αυτό το σημείο τα παιδιά την Παρασκευή το βράδυ που προσπάθησαν να με ενθαρύνουν,τον Τάσο,τον Αλέξη και τον Πάνο(που ήταν και η ομάδα εκείνο το βράδυ)και φυσικά όλα τα παιδιά που με ανέχτηκαν ,με βοήθησαν και με συμβούλεψαν στην διαδρομή Λ.Δόξα -Ταβέρνα (και ήταν πολλοί Σαράντος,Τάσος,Πάνος,Πέτρος,Αργύρης και το μεγάλο κομβόι που δεν ήθελε με τίποτα να φύγει μόνο του πρός ταβέρνα)που παρέδωσε και το τελευταίο του πνεύμα στην Καστανιά ο δίσκος.
Ευχαριστώ πολύ μα πολύ τον kostav6 που με τράβηξε στις ανηφόρες της Καστανιάς και μετά ,με ανέχτηκε και με βοήθησε ώστε να φτάσω και εγώ στην ταβέρνα.
- Ζεστενώμαστε...
? Updates every