Και ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.
Η συνάντηση σήμερα για την εκδρομή στην Πάρνηθα εγινε κανονικά στο ραντεβού των 14.00
. Συνολικά ξεκινήσαμε 10 αυτοκίνητα. Μπήκαμε στο χώμα { στην φυτευτή πέτρα για την ακρίβεια 
} όπως είχαμε σχεδιάσει. Σε σχέση με την προηγούμενη Κυριακή, περισσότερη λάσπη και νερό, αρκετό γλύστριμα στην μερέντα που είχε κατά διαστήματα, αλλα όλα καλά.Φτασαμε τελικά στο γνωστό βούτημα. Απο πρίν είχαμε αποφασίσει να μήν μπούμε, γιατί η λάσπη που ειχαμε βρεί πιο πριν μας προειδοποίησε οτι η κατάσταση θα ήταν αρκετά πιό δύσκολη απο την προηγούμενη Κυριακή.Ο γνωστός τύπος με το αυτοκίνητο με τις Γερμανικές πινακίδες ήταν εκεί
και είχε κλείσει κατα κάποιο τρόπο τον δρόμο με σωλήνες και ξύλα Μετά απο μία λίγο τεταμένη συζήτηση αοφασίσαμε να τον γράψουμε εκεί που δεν γράφει το μελάνι και συνεχίσαμε την πορεία μας προς Αυλώνα.Και εκεί αρχίζουν τα ωραία. Ο Χριστόφορος Κολόμβος { συγνώμη ο kaliakouda } προτείνει να πάμε να απο ένα ανεξερευνητο απο εμάς τουλάχιστον έως τώρα κομμάτι , που θα μας έπαιρνε ¨κανά εικοσάλεπτο παραπάνω¨Οποιος βιαζόταν φυσικά θα μπορούσε να φύγει απο ένα άλλο δρόμο. Ο πιό καλός ο μαθητής , ο DIMIS αποφάσισε να ασχοληθεί με τα μαθηματά του και έφυγε :wink: Οι υπόλοιποι, λεμε δεν πάμε
Αφού έχουμε παιδευτεί αρκετή ώρα με ΦΥΤΕΥΤΗ πέτρα που δεν έχω ξανασυναντήσει ποτέ στην ζωή μου, και μερικά κολλήματα και γλυστήματα ευτυχώς χωρίς ζημιές , μπαινουμε σε ένα υπέροχο σημείο, απο το οποίο τα αυτοκίνητα βγήκαν σαν να έχουν τσακωθεί με λιοντάρια , και φυσικά νικητές βγήκαν τα λιοντάρια
{ για τέτοια γρατσουνιά μιλάμε}Μας αποζημίωσε όμως ο Κολόμβος με μία στάση σέ ένα σημείο όπου με τα κυαλια μπορούσες να δείς τον Ευβοικό Κόλπο
Περιτο βεβαια να αναφέρω οτι το εικοσάλεπτο είχε γινει δίευρο Και συνεχίζουμε μπας και καποια στιγμή φτάσουμε Αυλώνα. Το σούρουπο έχει ήδη φτάσει { που είσαι ρε Mitsos Feroza να δείς νυχτερινή
} μία φωνή απο το CB μας ταράζει. Παιδιά μπροστά ο δρόμος ειναι δύσκολος, πάω να δώ { η φωνή του Χριστόφορου } Για 300 μέτρα,κάναμε συνολικά πάνω απο μισή ώρα, πολύ ασχημη πέτρα, αλλα ευτυχώς χωρίς ορατές τουλάχιστον ζημιές. Η εξάτμιση μου μόνο ξεκρέμασε και ας είναι καλά ο GRVITARA που με βοήθησε και την επαναφέραμε :wink: Βγήκαμε επιτέλους μέσα στην νύχτα πλέον, στον κανονικό χωματόδρομο και ξεκινησαμε για Αυλώνα. Σε λίγο μία ακόμη φωνή απο το CB ταράζει την γαλήνη της νύχτας. Ο Κολόμβος μας ενημερώνει οτι τον δρόμο τον κλείνει κοπάδι απο γελάδια με ένα ταύρο. Λέμε πλάκα μας κάνει, νομίζει οτι αύριο είναι 1 Απριλίου και οχι 1 Μαρτίου.Και όμως
αγελάδες και ταύροι, και να μήν κουνιούνται με τίποτε. Κάποιοι περνάνε με τα χίλια ζόρια, τα ζωντανα ομως ξανακαταλαμβάνουν τον δρομο, και κάνουν και μία κυκλωτική κίνηση απο πίσω και απο το πλαι Ευτυχώς με την ιδιόρυθμη κόρνα του GRVITARA το κοπάδι ανοίγει για λίγο και με κινήσεις και ταχύτητα οδηγών του WRC εξαφανιζόμαστε απο το σημείο
Και εκεί ώρα περίπου 7.30 τελείωσε η περιπέτειά μας
Να ζητήσω πρώτα απο όλα συγνωμη απο τους νέους φίλους που πιθανόν λίγο να τους ταλαιπωρήσαμε. Ιδιαίτερα απο τα μικρά παιδιά τού DIMITERIOS, απο την κόρη του kaliakouda που έχασε την βόλτα της { ευθύνες απο τον μπαμπά έ?
} και απο όλους τους φίλους που η πρώτη επαφή με το club δεν ήταν τόσο ήπια.Πάντως αποδείξαμε την μαχιμότητα του club, ανταποκριθήκαμε σε όλες τις δυσκολίες { για εμένα ήταν η πιό δύσκολη μακράν βόλτα που έχουμε κάνει έως τώρα}. Νιώθω όμως οτι δικαιώθηκα για την επιλογή μου στο αυτοκίνητο. Ιδιαίτερα με τα rocky road με έβγαλε ασπροπρόσωπο και δεν αισθάνθηκα ποτε τον φόβο οτι δεν περνάω η θα βρω.
Παιδια ενα μεγάλο μπράβο σε΄ολους σας και σας ευχαριστώ για την συμμετοχή και την υπομονή. Να ειστε καλά
? Updates every