ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Εδώ κάνουμε post Link από Youtube και άλλα video γενικού περιεχομένου.
Η ενότητα περιέχει και οδηγίες για την σωστή ενσωμάτωση των video στο forum

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό Στράτος » Τρί Δεκ 06, 2016 7:44 pm

Κάτι που (δυστυχώς) πολύ λίγοι γνωρίζουν και θυμούνται, είναι ότι σαν σήμερα το 1990 πέθανε ο ΕΝΑΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ πρίγκηπας του Ελληνικού ροκ, ο δικός μας Παύλος Σιδηρόπουλος!!!!!!
Εγώ, όντας πολύ "μικρός" μπροστά του για να πω οτιδήποτε άλλο θα σας παραπέμψω εδώ: http://pavlos-sidiropoulos.gr/index.php

Άντε γιατί βούρκωσα γμτ μου...
Βλέπε, άκου, σώπα...
Once you go mud, you never go back

Άβαταρ μέλους
Στράτος
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 4594
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 01, 2016 12:35 pm
Τοποθεσία: Αθήνα
Λάστιχα: Maxxis Bighorn MT 764
Διάσταση ελαστικών: 205/80/16
Suspension: Βουνίσια...
cb: Ναι
Εργάτης: Όχι
Aka: Βουνοφαγοκατασκηνωτής/Τάι-ραπερ
Name: Στράτος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Τρί Δεκ 06, 2016 9:13 pm

Νομίζεις Στράτο.... 8) :arrow: http://www.vitaraclub.gr/viewtopic.php? ... 50#p699150



Σημαδιακή μέρα θα σκεφτεί κάποιος, σήμερα που κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι σκότωσαν τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο :!: :!:
Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό Στράτος » Παρ Δεκ 16, 2016 12:44 am

Σαν σήμερα το 1974 έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μας ποιητής Κ.Βάρναλης...

«Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς».
O ποιητής Κ. Βάρναλης και οι διώξεις του από τον Πάγκαλο.
Στα 90 του ζήτησε από την ΕΣΗΕΑ να τον στηρίξει για να επιβιώσει.

Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ’ αφήναν νηστικό
και μ’ αφήναν νηστικό

Η μπαλάντα του Κυρ Μέντιου, του Κ. Βάρναλη
Clipboard02.jpg
Ο Βάρναλης σαν πρωτοετής φοιτητής του γυμνασίου σε ηλικία 13 ετών.
Clipboard02.jpg (24.17 KiB) 5838 προβολές

Ο Κώστας Βάρναλης είναι γνωστός για το ποιητικό και συγγραφικό του έργο, καθώς και για τις μεταφράσεις του, κυρίως αρχαίων κειμένων. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους κορυφαίους ποιητές και πεζογράφους όλων των εποχών, ενώ το 1959 τιμήθηκε στην Ε.Σ.Σ.Δ με το διεθνές βραβείο γραμμάτων και τεχνών «Λένιν». Ένα από τα πιο γνωστά ποιήματά του είναι το φως που καίει, το οποίο έγραψε το καλοκαίρι του 1921 στην Αίγινα και εξέδωσε ένα χρόνο αργότερα στην Αλεξάνδρεια με το ψευδώνυμο, Δήμος Τανάλιας. Ο Βάρναλης ήταν αριστερός και αρκετές φορές είχε χρωματίσει τα ποιήματά του με την ιδεολογία του. Φυσικά, τιμωρήθηκε για τα αριστερά του φρονήματα. Εξορίστηκε στον Άη Στράτη και έχασε τη θέση του εκπαιδευτικού. Αυτή ήταν και η αφορμή που τον οδήγησε να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, την περίοδο της δικτατορίας του Πάγκαλου. Ο Κώστας Βάρναλης γεννήθηκε στον Πύργο της Βουλγαρίας και αφού τελείωσε εκεί το ελληνικό σχολείο, συνέχισε την εκπαίδευσή του στα Ζαρίφεια Διδασκαλεία της Φιλιππούπολης. Όταν ολοκλήρωσε τη φοίτησή του, ο μητροπολίτης Αγχιάλου τον στήριξε ώστε να σπουδάσει Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1908 πήρε το πτυχίο του και έγινε καθηγητής. Αρχικά δίδαξε στο ελληνικό σχολείο της γενέτειράς του και αργότερα στην Αμαλιάδα, αλλά και στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία. Το 1919 πήρε υποτροφία για σπουδές στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον μαρξισμό και ασπάστηκε την ιδεολογία του. Το 1925 επιβλήθηκε στην Ελλάδα η δικτατορία του Θεόδωρου Πάγκαλου η οποία επιδόθηκε σε σκληρές διώξεις αντιφρονούντων και κομμουνιστών. Ο Κώστας Βάρναλης ήταν τότε γυμνασιάρχης και όπως και πολλοί άλλοι αριστεροί εκπαιδευτικοί, απολύθηκε από την υπηρεσία, καθώς θεωρήθηκε επικίνδυνος για το καθεστώς. Η οικονομική του κατάσταση τον ανάγκασε στο να αναζητήσει άμεσα εργασία. Έτσι στράφηκε προς τη δημοσιογραφία, ξεκινώντας μια καινούρια μεγάλη καριέρα.

Η μπαλάντα του Αντρίκου.
Είχε την τέντα ξομπλιαστή
η βάρκα του καμπούρη Αντρέα.
Γυρμένος πλάι στην κουπαστή
ονείρατα έβλεπεν ωραία.
Η Κατερίνα κι η Ζωή,
τ’ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία.
Ω, τι χαρούμενη ζωή!
Χτυπάς, φτωχή καρδιά, με βία.

Ο Βάρναλης δημοσιογράφος.
99395.jpg
Η δημοσιογραφική ταυτότητα του Βάρναλη.
99395.jpg (26.21 KiB) 5838 προβολές

Για περίπου 15 χρόνια, η πορεία του στη δημοσιογραφία θεωρείται ερασιτεχνική μιας και είχε εξωτερικές συνεργασίες με έντυπα και περιοδικά γράφοντας κυρίως για γλωσσικά και ιστορικά θέματα, καθώς ήταν δημοτικιστής Το 1940 πήρε τη θέση του Γιώργου Σερούιου, χρονογράφου στην εφημερίδα Πρωία, καθώς ο τελευταίος έφυγε από τη ζωή. Ο Βάρναλης αρχικά θεώρησε πως η αρμοδιότητα του χρονογράφου δεν του ταίριαζε απόλυτα, γιατί, κατά τον ίδιο, το χρονογράφημα ήταν πρόχειρο. Τελικά όμως έμεινε σε αυτό το πόστο έως το κλείσιμο της εφημερίδας το 1944. Έδωσε δικό του ύφος στο χρονογράφημα και η στήλη του ήταν πολύ δημοφιλής. Έτσι, ο Κώστας Βάρναλης έγινε επίσημο μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών. Μάλιστα η Ε.Σ.Η.Ε.Α το 1966 τον τίμησε με το Χρυσό Εύσημο Δημοσιογραφίας. Ο ίδιος κατά τη βράβευσή του είχε αναφέρει: «Σας ευχαριστώ για την τιμητική διάκριση. Περηφανεύομαι γι’ αυτό, αλλά πολύ περισσότερο που στα ωριμότερα χρόνια της ζωής μου εθήτεψα στη δημοσιογραφία ως μέλος της Ενώσεως Συντακτών». Ήταν τότε 82 ετών.

Η απεγνωσμένη επιστολή του Βάρναλη στην Ε.Σ.Η.Ε.Α
varnalis-epistoli.jpg
Η επιστολή στην Ε.Σ.Η.Ε.Α
varnalis-epistoli.jpg (137.31 KiB) 5838 προβολές

Τέσσερα χρόνια μετά τη βράβευσή του από την Ένωση Συντακτών, ο Κώστας Βάρναλης αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα αλλά και προβλήματα υγείας. Αναγκάστηκε έτσι να καταφύγει στην Ε.Σ.Η.Ε.Α ζητώντας βοήθεια. Το κυριότερο του πρόβλημα ήταν η μετακίνηση, που λόγω της κλονισμένης του υγείας ήταν δύσκολη και του στοίχιζε ακριβά. Μέσω μιας επιστολής που συνέταξε μόνος του τον Νοέμβριο του 1970, απευθύνθηκε στον πρόεδρο της Ένωσης λέγοντας: «Παρακαλώ να μου επιτρέψετε να υποβάλω εις την συναδελφική σας κρίση το ακόλουθο αίτημά μου. Άγω ήδη το εννενηκοστόν έτος της ηλικίας μου και πάσχω εξ’ εντόνου ισχυαλγίας και σπονδυλαρθρίτιδας. Αδυνατώ να βαδίζω. Αναγκάζομαι λοιπόν δια τας μετακινήσεις μου τας καθημερινάς εντός της πόλεως κυρίως με αυτοκίνητα (διότι αυτά με εξυπηρετούν) και η σχετική δαπάνη φθάνει το ήμισυ της μικράς μου συντάξεως. Νομίζω ότι δε θα ήταν αδύνατο εις την στοργική μας ένωσιν να χορηγήσετε εις τους άγοντας το ενενηκοστόν (έτος), συναδέλφους, εν μικρόν μηνιάτικον «επίδομα κινήσεως».
Στο τέλος της επιστολής ο Βάρναλης ανέφερε ότι σε περίπτωση που θα του χορηγούνταν το επίδομα, δεν θα ήταν «μακράς διάρκειας»! Προφανώς ο ποιητής διαισθανόταν το τέλος του, κάτι που έγινε τέσσερα χρόνια μετά.

Το τέλος του Κώστα Βάρναλη.
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1974 η Ε.Σ.Η.Ε.Α οργάνωσε μια εκδήλωση προς τιμήν του Κώστα Βάρναλη. «Στον Κώστα Βάρναλη θα επιδοθούν αναμνηστικό χρυσό μετάλλιο και τιμητικό δίπλωμα», έγραφε η σχετική ανακοίνωση. Την εκδήλωση, που έγινε στο θέατρο «Αλίκη», τότε «Μαξίμ», προλόγισε ο τότε πρόεδρος της ένωσης, Σπύρος Γιαννάτος. Για τον Κώστα Βάρναλη μίλησαν οι: Νικηφόρος Βρεττάκος, ως κεντρικός ομιλητής, Στέφανος Πεσματζόγλου, πρώην διευθυντής της Πρωίας, Γιάννης Μαγκλής, λογοτέχνης και Γιώργος Βαλέτας, γραμματέας της εταιρίας Ελλήνων λογοτεχνών. Ποιήματα του Βάρναλη διάβασαν οι ηθοποιοί Μάνος Κατράκης και Ελένη Χατζηαργύρη. Η πιο ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς ήταν όταν ο Γιάννης Ρίτσος διάβασε ένα ποίημα του, που είχε γράψει για τον τιμώμενο της βραδιάς, το 1956. Όλα πήγαν καλά και η βραδιά ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Μάλιστα η συγκέντρωση του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη που οι εφημερίδες της επόμενης ημέρας έγραψαν πως ίσως τελικά να χρειαζόταν γήπεδο για να χωρέσουν όλοι. Ο μόνος που έλειπε ήταν ο ίδιος ο Κώστας Βάρναλης, καθώς η υγεία του δεν του επέτρεπε να μετακινηθεί και να ταλαιπωρηθεί καθόλου. Σχεδόν 10 ημέρες νωρίτερα είχε νοσηλευτεί στη Γενική Κλινική Αθηνών, αλλά την ημέρα της βράβευσής του είχε πάρει εξιτήριο. Οι γιατροί ωστόσο του συνέστησαν να μείνει στο σπίτι του και να ξεκουραστεί. Μετά το τέλος της εκδήλωσης, τον επισκέφτηκε μια επιτροπή για να του παραδώσει το βραβείο και να τον ενημερώσει για τη βραδιά. Ο Βάρναλης πληροφορήθηκε με χαρά για το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου και τα επαινετικά λόγια του Νικηφόρου Βρεττάκου.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης τραβήχτηκε η φωτογραφία στην οποία ο ποιητής ποζάρει με τα βραβεία του.
Βαρναλης1.jpg
Η τελευταία φωτογραφία του Βάρναλη με τα βραβεία από την Ε.Σ.Η.Ε.Α
Βαρναλης1.jpg (26.67 KiB) 5838 προβολές

Τα μέλη της αντιπροσωπείας έφυγαν… Ο ποιητής είχε ζητήσει να μείνει μόνος του για να ξεκουραστεί και όταν η νοσοκόμα πήγε να δει πώς είναι, τον βρήκε πεσμένο στο μπάνιο. Αμέσως ειδοποίησε τον γιατρό του ο ποίος διέγνωσε εμφραγματική δύσπνοια και συνέστησε την άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο. Λίγο πριν από τις 10 το βράδυ εισήχθη ξανά στη Γενική Κλινική, ωστόσο οι γιατροί δεν κατάφεραν να τον σώσουν. Ο Κώστας Βάρναλης έφυγε εκείνο το βράδυ από τη ζωή έχοντας προλάβει να διαπιστώσει ότι το έργο και η προσφορά του τόσο στην ποίηση, όσο και στη δημοσιογραφία, είχαν αναγνωριστεί....

Πηγή http://www.mixanitouxronou.gr
Βλέπε, άκου, σώπα...
Once you go mud, you never go back

Άβαταρ μέλους
Στράτος
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 4594
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 01, 2016 12:35 pm
Τοποθεσία: Αθήνα
Λάστιχα: Maxxis Bighorn MT 764
Διάσταση ελαστικών: 205/80/16
Suspension: Βουνίσια...
cb: Ναι
Εργάτης: Όχι
Aka: Βουνοφαγοκατασκηνωτής/Τάι-ραπερ
Name: Στράτος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Παρ Δεκ 16, 2016 1:25 am

Αν μη τι άλλο ο Κώστας Βάρναλης αναγνωρίστηκε πριν τον θάνατόν του.

Πολύ καλό άρθρο, μπράβο Στράτο για το ανέβασμα!!!
Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Τρί Ιαν 17, 2017 10:09 pm

Όλα τα ντουφέκια σημάδευαν το γέλιο του

010f94db18ca494fbc20ad3613852db0.jpg
010f94db18ca494fbc20ad3613852db0.jpg (25.33 KiB) 5952 προβολές


O... μαύρος άγιος της Αφρικής, Πατρίς Λουμούμπα υπέγραψε την καταδίκη του ζητώντας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. Mια μέρα σαν σήμερα εκτελέστηκε, διαμελίστηκε, εξαφανίστηκε

Του Ηλία Τομαρά

Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους και ο Πατρίς Λουμούμπα γεννήθηκε χωρίς παπούτσια. Είχε γνωρίσει την αδικία, είχε βιώσει την καταπίεση και τόλμησε να ζητήσει, για τον λαό του, ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. Ένοχος για ανυπακοή, έγραψε η καταδίκη του... αφέντη. Εκτέλεση, διαμελισμός, εξαφάνιση, η ποινή για εκείνον που είχε το θράσος να μην υποκλιθεί, για εκείνον που δεν ξέχασε το αίμα που πότιζε τη γη του Κονγκό. Αυτή είναι η ιστορία του μαύρου άγιου της Αφρικής.



O κληρονόμος της κατάρας

Παιδί φτωχών αγροτών γεννήθηκε μέσα στην αφόρητη ζέστη του αφρικανικού Ιουλίου (2/7/1928) και του έδωσαν ένα όνομα προφητικό, ένα όνομα που στη συνέχεια άλλαξε χωρίς όμως να αποφύγει την... κληρονομιά του. Ονομάστηκε Ελίας Οκίτ Ασόμπο που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει ο κληρονόμος της κατάρας ή ο κληρονόμος του ξορκιού ο οποίος θα πεθάνει σύντομα. Από μικρός αγαπούσε το διάβασμα και στην εφηβεία του άρχισε να ασχολείται με την πολιτική. Σε ηλικία 33 ετών γίνεται ένας από τους ιδρυτές του Εθνικού Κινήματος του Κονγκό και σύντομα ανεβαίνει στην ηγεσία του. Αντίθετα με τα άλλα κόμματα της χώρας το MNC (Mouvement National Congolais) δεν είχε δεσμούς με τη βελγική διοίκηση ούτε στόχευε σε κάποια συγκεκριμένη εθνική ομάδα. Μιλούσε για ανεξαρτησία, ανάπτυξη και ουδέτερη εξωτερική πολιτική. Ο κόσμος συντάχθηκε με τον Λουμούμπα που σε μικρό χρονικό διάστημα απέκτησε τεράστιο λαϊκό έρεισμα και φανατικούς οπαδούς. Τον Οκτώβριο του 1959 συνελήφθη γιατί οργάνωσε μια αντι-αποικιοκρατική διαδήλωση. Το καθεστώς την κατέστειλε άγρια με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 30 άτομα. Ο Λουμούμπα καταδικάστηκε σε 69 μήνες φυλάκιση αλλά μετά από πιέσεις αφέθηκε ελεύθερος για να πάρει μέρος στο συνέδριο των Βρυξελλών (27 Ιανουαρίου 1960) όπου αποφασίστηκε η ανεξαρτησία του Κονγκό.

Anefo_910-9738_De_Congolese.jpg
Anefo_910-9738_De_Congolese.jpg (55 KiB) 5952 προβολές


Η ομιλία-καταδίκη

Το Κονγκό ψήφισε για πρώτη φορά ως ανεξάρτητο κράτος τον Μάιο του 1960 με το κόμμα του Λουμούμπα να θριαμβεύει. Αναδείχθηκε πρώτος πρωθυπουργός της ελεύθερης χώρας με τον Τζοζεφ Καζα-Βούμπου πρόεδρο. Στις 30 Ιουνίου εορτάστηκε η πρώτη μέρα της Ανεξαρτησίας με τον βασιλιά του Βελγίου, Μποντουάν να δίνει το παρών και με την ομιλία του ουσιαστικά να προτρέπει τη χώρα να παραμείνει υπό βελγική κυριαρχία.

1Leo Indep'60-06-30 PEL Parl speech (liberaalarchief).jpg
1Leo Indep'60-06-30 PEL Parl speech (liberaalarchief).jpg (63.54 KiB) 5952 προβολές


Ενώ ο Καζα-Βούμπου ευχαριστεί τον Μποτουάν ο Λουμούμπα ζητά το λόγο (δεν ήταν προγραμματισμένο να μιλήσει) και ανεβαίνει στο βήμα. Όσα είπε ουσιαστικά αποτέλεσαν την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση αλλά και τη ζωή του. Ο Λουμούμπα μιλάει για την καταπίεση, για τον εξευτελισμό, τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης. Μιλάει για τους νόμους που ήταν διαφορετικοί για τους λευκούς και τους μαύρους, για τα βασανιστήρια και την πείνα. «Κανείς Κονγκολέζος άξιος να φέρει αυτό το όνομα δεν πρέπει να ξεχνά πως δικαιώθηκε αυτός ο αγώνας. Είμαστε περήφανοι για αυτό τον αγώνα των δακρύων, της φωτιάς και του αίματος από τα βάθη του είναι μας. Ήταν ένας ευγενής και δίκαιος αγώνας, απαραίτητος για να μπει ένα τέλος στην εξευτελιστική σκλαβιά που μας επιβλήθηκε με τη βία. Το Βέλγιο τελικά έμαθε το μάθημα της ιστορίας ότι δεν πρέπει να αντιτίθεται στην ανεξαρτησία μας», τονίζει ο Λουμούμπα με τους δημοσιογράφους και τον Μποντουάν να δείχνουν σοκαρισμένοι. Μέσα σε μια στιγμή ο συμπαθητικός μετριοπαθής ηγέτης τον οποίο το Βέλγιο σχεδίαζε να χειραγωγήσει εύκολα, μετατράπηκε σε απειλή. Έγινε η... αναιδής φωνή που επέλεγε να μην ξεχάσει, που τολμούσε να διεκδικήσει. Η «καρδιά» των κοιτασμάτων της Αφρικής με ουράνιο, διαμάντια, χρυσό, κοβάλτιο, χαλκό, ψευδάργυρο (και πολλά άλλα) δεν ήταν να δυνατόν να έχει έναν τέτοιο ηγέτη.

Προδομένος μπροστά σε κλειστές πόρτες

32acedca6edbd2ced4ef8ddf67083317.jpg
32acedca6edbd2ced4ef8ddf67083317.jpg (4.94 KiB) 5952 προβολές


Άμεσα μετά την ομιλία του Λουμούμπα στήθηκε σχέδιο εξολόθρευσης του. Οι Βέλγοι ήλεγχαν τις κορυφαίες θέσεις στον στρατό του Κονγκό και προκάλεσαν μαζική ανταρσία. Η χώρα βυθίστηκε στο χάος. Το δεύτερο χτύπημα ήρθε από την πλούσια λόγω ορυχείων περιοχή της Κατάνγκα. Με στήριξη από την βελγική κυβέρνηση και εταιρίες εξορύξεις ο Μοϊσέ Τσόμπε προχωρά στην ανεξαρτητοποίηση της Κατάνγκα από το Κονγκό. Το Βέλγιο μιλάει για κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και στέλνει στις 11 Ιουλίου μια δύναμη 6.000 στρατιωτών. Λίγες μέρες μετά την ομιλία του ο Λουμούμπα βλέπει και πάλι τους αποικιοκράτες να κινούν τα νήματα στη χώρα. Άπειρος και τραγικά ρομαντικός πιστεύει ότι τη λύση θα δώσει η ουτοπική πολιτική στάση της θετικής ουδετερότητας την οποία πρέσβευε. Ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη όπου δεν καταφέρνει να συναντηθεί με τον Αμερικάνο πρόεδρο Αϊζενχάουερ ενώ στα Ηνωμένα Έθνη ακούει αερολογίες από τον γενικό γραμματέα. Προδομένος μπροστά σε κλειστές πόρτες στρέφεται στη Σοβιετική Ένωση και επικοινωνεί με τον Χρουτσόφ. Είναι η δικαιολογία που έψαχνε η Δύση για να σφραγίσει οριστικά την εξολόθρευση του. Ο Λουμούμπα χαρακτηρίστηκε κομμουνιστής (παρότι ο ίδιος δήλωνε ξεκάθαρα πως δεν είναι) για να ανοίξει έτσι ο δρόμος της απροκάλυπτης στήριξης στους αντιπάλους του ακόμα και αν αυτοί στο παρελθόν είχαν πολεμήσει κατά του ΟΗΕ (Τσόμπε).

Στις 9 Αυγούστου ο Λουμούμπα καταγγέλλει επισήμως το Βέλγιο και την ίδια μέρα η περιοχή του Νότιου Κασάι ανακοινώνει την ανεξαρτητοποίηση. Βλέποντας να χάνει τον έλεγχο κάνει το μοιραίο λάθος να δώσει εντολή στον στρατηγό Μομπούτου να μεταβεί στην περιοχή και να βάλει τέλος στην εξέγερση. Αυτός προχωρά σε άγρια καταστολή με πολλά θύματα για την οποία χρεώνεται ο Λουμούμπα. Έτσι μπήκε δυναμικά στο παιχνίδι ο άνθρωπος που τελικά άλλαξε το όνομα της χώρας σε Ζαΐρ και κυριάρχησε έως και το 1997.

Ενώ ο ΟΗΕ αρνείται να επέμβει και οργιάζουν οι φήμες για σοβιετική στρατιωτική παρέμβαση, ο Καζα-Βούμπου προδίδει τον συνεργάτη του και στις 5 Σεπτεμβρίου ανακοινώνει πως ο Λουμούμπα καθαιρείται. Ενώ ακολουθεί πολιτική σύγκρουση ο Μομπούτου με πραξικόπημα αναλαμβάνει τα ηνία του Κονγκό και το όνειρο για δημοκρατία και ανεξαρτησία σβήνει.

Εξαφανίστε τον

the-first-prime-minister-of-independent-congo-patrice-lumumba-arrested-and-then-murdered-on-jan-17-1961.jpg
the-first-prime-minister-of-independent-congo-patrice-lumumba-arrested-and-then-murdered-on-jan-17-1961.jpg (38.63 KiB) 5952 προβολές


O Λουμούμπα τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό ενώ πέφτει στο κενό μια προσπάθεια που γίνεται στον ΟΗΕ για τη σωτηρία του. Τελικά την 1η Δεκεμβρίου 1960 συλλαμβάνεται από τους στρατιώτες του Μομπούτου. Μαζί και οι συνεργάτες του Μορίς Μπολό και Ζόσεφ Οκίτο. Μπροστά στις κάμερες οι στρατιώτες χτυπούν τον Λουμούμπα και τον αναγκάζουν να φάει ένα χαρτί στο οποίο είχε γράψει έναν λόγο που θα εκφωνούσε στον λαό. Μεταφέρεται τελικά στην περιοχή της Κατάνγκα στην πόλη Ελίζαμπεθβιλ όπου βασανίζεται άγρια ενώ περιμένει την ετυμηγορία που επιβλήθηκε από το Βέλγιο και τις ΗΠΑ και ανέλαβαν τηνεκτέλεση της ο Μομπούτου και ο Τσόμπε. Το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου 1961 Βέλγοι στρατιώτες και αστυνομικοί της Κατάνγκα μεταφέρουν στο δάσος τον Λουμούμπα και τους συνεργάτες του. «Ο Λουμούμπα ήταν μπροστά μου και με ρώτησε: Θα μας σκοτώσετε, έτσι δεν είναι;. Του απάντησα "ναι" και δεν αντέδρασε», αποκαλύπτει Βέλγος στρατιώτης που συμμετείχε στην εκτέλεση. Η εκτέλεση γίνεται σε ένα δέντρο με καταιγισμό πυρών (μαζέψαμε μισό κιλό κάλυκες, θυμάται ο Βέλγος στρατιώτης).

8b17509d7b00c2ad272bc30220a7c18c.jpg
8b17509d7b00c2ad272bc30220a7c18c.jpg (5.9 KiB) 5952 προβολές


Ο Λουμούμπα είναι νεκρός αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Οι εντολές είναι ξεκάθαρες: «εξαφανίστε τον». Ομάδα Βέλγων πηγαίνει στο σημείο και ξεθάβει τα πτώματα. Τα διαμελίζει και βάζει τα κομμάτια σε βαρέλι με οξύ για να εξαφανίσει τα πάντα. Ακόμα και ένας τάφος θα ήταν επικίνδυνος και θα μπορούσε να γίνει σημείο λατρείας. Για δέκα χρόνια η επίσημη εκδοχή ήθελε τον Λουμούμπα να σκοτώθηκε από χωρικούς που τον αναγνώρισαν ενώ προσπαθούσε να δραπετεύσει. Όταν η αλήθεια αποκαλύφθηκε κανείς ποτέ δεν δικάστηκε.

Όλα τα... ντουφέκια

Η εξόντωση του Λουμούμπα είναι μια ακόμα κηλίδα στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία. Δεν πρόκειται για κάποιο ενδοεθνικό ξεκαθάρισμα ή μια τυπική πολιτική δολοφονία που αφορά μόνο το Κονγκό. Ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο των Βέλγων σε συνεργασία με τη CIA και, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, των βρετανικών υπηρεσιών ενώ συμβολή στο έγκλημα είχε και η καναδική κυβέρνηση.

Όπως αποδεικνύουν επίσημα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα οι Αμερικάνοι συνέβαλαν με πληροφορίες και πιέσεις στον ΟΗΕ ώστε να μείνει (ως συνήθως) άπρακτος αλλά και να απορροφηθούν οι σοβιετικές αντιδράσεις. Οι Βέλγοι σε συνεργασία με τους διψασμένους για χρήμα και εξουσία Μομπούτου, Τσόμπε και Καζα-Βούμπου ανέλαβαν το εκτελεστικό κομμάτι. Ο τότε γ.γ. του ΟΗΕ Νταγκ Χάμαρσκιελντ έκανε προσπάθειες για πολιτική λύση αλλά τελικά αποδείχθηκε ανίσχυρος μπροστά στις πιέσεις. Τελικά πλήρωσε με τη ζωή του την επιμονή του να μπει τέλος στο χάος στο Κονγκό (το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε τον Σεπτέμβριου του 1961 ενώ ταξίδευε για να συμμετέχει σε διάσκεψη για το τέλος των εχθροπραξιών στην Κατάνγκα)

Όπως γράφει ο Γιάννης Ρίτσος στο ποίημα του για τον Λουμούμπα «όλα τα ντουφέκια σημάδευαν το γέλιο του» ενώ αυτός μέχρι το τέλος είχε πίστη στην ανθρώπινη δικαιοσύνη. Ο... μαύρος άγιος κράτησε τα ηνία της χώρας του για μόλις 81 μέρες. Το Κονγκό επέστρεψε στο σκοτάδι και όσοι Αφρικανοί ηγέτες ήθελαν να ακολουθήσουν το όραμα του πήραν ένας σκληρό μάθημα.

Επίλογος

Στο Κόνγκο ο μύθος λέει πως ο Λουμούμπα ζει και κάποια μέρα θα επιστρέψει. «Αν επιστρέψει τότε σίγουρα θα του λείπουν δύο δόντια. Του τα έβγαλα και τα έχω κρατήσει», λέει ένας από τους εκτελεστές του γελώντας. Του φαίνεται πολύ αστείο.

Αν μιλούσαμε για παραμύθι θα λέγαμε πως σκότωσαν τον Λουμούμπα αλλά όχι τις ιδέες του όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με τη σκληρή πραγματικότητα. Η εξόντωση του έβαλε τέλος στα όνειρα για ανεξαρτησία και βύθισε το Κονγκό σε μια σκοτεινή περίοδο δικτατορίας. Ο αγώνας του Λουμούμπα δεν δικαιώθηκε αλλά η ιστορία του λειτουργεί στη συνείδηση σαν το οξύ που χρησιμοποίησαν για να λιώσουν το άψυχο κορμί του. Για αυτή την ιστορία, όπως την ονειρευόταν, έγραψε και στο τελευταίο συγκλονιστικό γράμμα του προς τη σύζυγο του Πολίν. «Ήθελα για τη χώρα μου το δικαίωμα μιας ζωής που να αξίζει, αξιοπρέπεια χωρίς δικαιολογίες, ανεξαρτησία χωρίς περιορισμούς. Αυτή δεν ήταν ποτέ η επιθυμία των Βέλγων αποικιοκρατών και τον συμμάχων τους που έλαβαν βοήθεια, άμεσα ή έμμεσα, από την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών στην οποία είχαμε εναποθέσει τις ελπίδες μας. Χωρίς αξιοπρέπεια δεν υπάρχει ελευθερία, χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει αξιοπρέπεια και χωρίς ανεξαρτησία δεν υπάρχει ελεύθερος άνθρωπος. Θα έρθει η μέρα που η ιστορία θα μιλήσει. Αλλά δεν θα είναι η ιστορία που διδάσκουν στις Βρυξέλλες, το Παρίσι, την Ουάσινγκτον ή τα Ηνωμένα Έθνη. Θα είναι η ιστορία που θα διδάσκεται στις χώρες που έχουν κερδίζει την ελευθερία τους από τους αποικιοκράτες και τις μαριονέτες τους».


Συγκλονισμένος από τη δολοφονία του Λουμούμπα ο Γιάννης Ρίτσος γράφει το ποίημα «Ο Μαύρος Άγιος»:

Άρπαξαν το χρυσάφι σου και σου ’δωσαν

χάντρες και καθρεφτάκια…

Μες στη φωτιά και στο συναγερμό και

σ’ όνειρα θολά και μπερδεμένα

Ξεσπούσες σε τραγούδια πόνου απλά και

δίχως λόγια…

Μουσική, εσύ μας βοήθησες.

ΠΑΤΡΙΣ ΛΟΥΜΟΥΜΠΑ

I

ΠΑΤΡΙΣ ΛΟΥΜΟΥΜΠΑ – ένα μεγάλο κάτασπρο γέλιο μες στη νύχτα

του προσώπου σου,

στη νύχτα του λάου σου, στη νύχτα της χώρας σου –

ένα άσπρο γέλιο – λάμπιζε στα τζάμια των φτωχόσπιτων,

στα χείλη των μαύρων μανάδων, των μαύρων παιδιών,

όπως η αυγή πίσω απ’ τα δάση ή πίσω απ’ τα βουνά του κάρβουνου,

άσπρο σαν το χεροσφίξιμο δυο μαύρων χεριών

άσπρο σαν την απόφαση της ελευθερίας

άσπρο σαν τη δύναμη της αδελφοσύνης.

Πάτρις Λουμούμπα, είχες δει τα κομμένα χέρια των αδελφών σου

διατηρημένα στ’ αλάτι μέσα στα κοφίνια των αφεντάδων,

είχες δει τη λάμψη απ’ τα διαμάντια σας να φωτίζει ξένα συμπόσια,

είχες δει το χρυσάφι της χώρας σου να γεμίζει τα όπλα των δολοφόνων

της χώρας σου.

Είχες δει το αίμα και τα σίδερα, και τ’ άστρα πίσω απ’ τα σίδερα.

Είχες δει τα μικρά καθρεφτάκια να συγκεντρώνουν τις αχτίνες του ήλιου

και να τις ρίχνουν καταπρόσωπο στ’ αδέρφια σου, τυφλώνοντας

τ’ αδέρφια σου.

Κι είχες δει τη μορφή του Ιησού μες σ’ ένα καθρεφτάκι

να κλαίει με μαύρα δάκρυα τυφλωμένη απ’ τους εμπόρους του λόγου Του.

Είχες ακούσει το ταμ-ταμ κάτω απ’ τα δάση σε κωφάλαλες νύχτες,

μια μουσική χωρίς λόγια – κύμα το κύμα, καθάριος ρυθμός,

να ’ρχεται και να φεύγει, ν’ ανεβαίνει, να μακραίνει

ήχος μονάχα και ρυθμός μες στα δάση του λάου σου –

Κύμα το κύμα η μυστική παλίρροια μες στο μαγνητικό σκοτάδι,

χωρίς λόγια ρυθμός – ο ρυθμός του αίματος

ρυθμός που συδαυλίζει το αίμα

ρυθμός που ανάβει το άσπρο φεγγάρι πάνω απ’ τα κύματα του σκοταδιού

και των δέντρων

ρυθμός που ανάβει ένα κάτασπρο γέλιο στα κατάμαυρα χείλη –

Γιατί ο ρυθμός του αίματος βαδίζει πάντα κατευθείαν προς την ελευθερία.

II

ΠΑΤΡΙΣ ΛΟΥΜΟΥΜΠΑ, άλλο δεν είχες από ’να άσπρο γέλιο μπροστά

σ’ όλο το μαύρο

μπροστά σ’ όλο το μαύρο του θανάτου, σ’ όλο το μαύρο της αδικίας –

ένα άσπρο γέλιο σαν τη θέληση της δικαιοσύνης,

άσπρο-άσπρο, συναγμένο σπόρο-σπόρο απ’ την καρδιά του λαού σου

όπως συνάζουμε απ’ τα σκόρπια αστέρια μιας απέραντης νύχτας

την άσπρη ανάμνηση, την άσπρη αναμονή, την άσπρη περηφάνια

την άσπρη δύναμη της καλής μάχης άντικρυ σ’ όλους τους άσπρους

δολοφόνους

άντικρυ σ’ όλες τις μαύρες δυστυχίες.

Πάτρις Λουμούμπα – ένα άσπρο γέλιο στη νύχτα του λαού σου.

Όλα τα ντουφέκια σημάδευαν το γέλιο σου.

Πάνω στο γέλιο σου σημάδευαν την καρδιά της Αφρικής. Πολύ γελούσες,

Πάτρις Λουμούμπα.

Πολύ πίστευες στη δικαιοσύνη των αδικημένων. Έδινες στόχο,

Πάτρις Λουμούμπα.

Όλα τα ντουφέκια σημάδευαν το γέλιο σου. Φυλάξου, Πάτρις, σου

φωνάζαμε.

Φυλάξου, αδελφέ μας, σου φωνάζαμε.

Φύλαξε το γέλιο του λαού σου. Φύλαξέ μας το.

Εσύ, πολύ πίστευες στην ελευθερία, πολύ γελούσες, μαύρε αδελφέ μας.

Και σε σκότωσαν.

Πάτρις Λουμούμπα, σε σκότωσαν γιατί πολύ αγαπούσες να γελούν

τα μαύρα αδέρφια σου

ένα άσπρο γέλιο κατάντικρυ σ’ όλες τις νύχτες. Και σε σκότωσαν.

Ένα άσπρο γέλιο, Πάτρις Λουμούμπα, – αυτό δεν το σκότωσαν.

Δεν μπόρεσαν, Πάτρις Λουμούμπα.

Δε σκότωσαν τ’ άσπρο σου γέλιο, την άσπρη σου πίστη, την άσπρη σου

δύναμη,

την πίστη στ’ άσπρο γέλιο πάνω σ’ όλα τα πικραμένα στόματα.

Πάτρις Λουμούμπα, δε σκοτώθηκε το γέλιο σου, – μεγάλα ποτάμια

από άσπρο φως κατηφορίζουν μες στη νύχτα των μαύρων. Καλημέρα,

αδελφέ μας –

μεγάλα άσπρα μαχαίρια απ’ το γέλιο σου μπήγονται

στις μαύρες καρδιές των άσπρων δολοφόνων. Καλημέρα,

Πάτρις Λουμούμπα,

το άσπρο σου γέλιο ανατέλλει ασημάδευτο πάνω απ’ τη μαύρη σου χώρα

μέσα σ’ όλες τις ετοιμόρροπες νύχτες των ξυπνημένων σκλάβων.

Πάτρις Λουμούμπα, τ’ άσπρο σου γέλιο, το εύστοχο, τραβάει απόψε για

την Αφροδίτη.

III

ΞΥΠΟΛΥΤΑ ΠΟΔΙΑ σε πορεία – δε φαίνονται πρόσωπα,

σα μια φωτογραφία παρέλασης κομμένη κάτω απ’ τη μέση –

πόδια ξυπόλυτα, πόδια βαρύγδουπα, σηκώνοντας σύγνεφα σκόνη, πόδια

κατάμαυρα,

ζυμώνοντας το χώμα με το αίμα – σύγνεφα φωτιά – προχωρείτε –

πορεία πείνας, πορεία εξέγερσης, απεργία θανάτου,

παρέλαση, διαδήλωση – πορεία μαρτυρίου – δε φαίνεται τίποτα –

Μαύρα πόδια, κατάμαυρα, κόκκινα πόδια απ’ τις πληγές και το δρόμο,

πόδια κομμένα, πόδια στρεβλωμένα, πόδια αγονάτιστα,

τα πόδια του μικρού Ρολάν, τα πόδια της Πωλίν,

τα πόδια των νεκρών, τα πόδια των νεκρών, των σκοτωμένων,

ξυπόλυτα πόδια για το πένθος της φυλής Λιγκάλα

ξυπόλυτα πόδια για το πένθος αιώνων

ζυμώνοντας τη γη σιωπηλά με το αίμα τού Πάτρις, φτιάχνοντας

ένα πελώριο κόκκινο ψωμί για το στόμα τού κόσμου –

Τρέχτε, προφτάστε, ξυπόλυτα πόδια, αδελφικά μας πόδια,

πατήστε τους μεταμφιεσμένους βόες, πατήστε τα κουφάρια των

Δι­πλωματών –

(α, κύριοι Διπλωμάτες, πολύ σας πάει ν’ αναφέρεσθε σ’ ένα ποίημα,

πολύ σας πάει – χαμόγελο της χυδαιότητας πίσω απ’ τους άσπρους

δουλεμένους τρόπους,

ακονισμένη ευγένεια της οχιάς, ψυχρό μελετημένο μίσος,

μεθοδικό έγκλημα, έγκλημα, έγκλημα) – πώς μπορείτε ακόμη να

σωπαίνετε

ποιήματα, υπόδουλοι της σιωπής, συνένοχοι της σιωπής,

μελετημένα λόγια του τίποτα, μελετημένες χειρονομίες του τίποτα,

αστεία προσωπεία, τραγικά προσωπεία που πίσω απ’ τα μεγάλα κούφια

μάτια σας

σπιθοβολάει αυτάρεσκα το άδειο – στο διάολο, στο διάολο, στο διάολο.



Μαύρα πόδια, κατάμαυρα, κόκκινα πόδια, πληγιασμένα, ροζιασμένα,

σπάστε τις πόρτες, σπάστε τα κάγκελα των αποικιοκρατών, συντρίφτε

τα κεφάλια των ευγενών Διπλωματών, τα κεφάλια

των μαύρων Τσόμπε, των άσπρων Τσόμπε – προχωρείτε, προχωρείτε,

μαύρα πόδια, κόκκινα πόδια, αδελφικά μας πόδια,

τρέχτε, προφτάστε, μαύρα πόδια, ματωμένα πόδια, τρέχτε,

ζυμώνοντας τη γη σ’ ένα ψωμί – προχωρείτε, προχωρείτε,

σπάστε τις μεγάλες τζαμόπορτες που πίσω τους οι αναίσχυντοι χωνεύουν

τον ιδρώτα σας.

χαράχτε με τα συντριμμένα κρύσταλλα τα μαύρα μάγουλα του

τραγουδιού μου

τώρα που οι χαρακιές ασπρίζουν στης Πωλίν τα μάγουλα απ’ τον πόνο.

Τρέχτε, λοιπόν, σπάστε τα τζάμια του ήλιου, σπάστε τα

κι εξορύχτε τα μάτια του τραγουδιού μου με τα σπασμένα τζάμια

για να μη βλέπει τη ντροπή του αιώνα μας. Τρέχτε. Προχωρείτε,

μαύρα πόδια, κόκκινα πόδια, αδελφικά μας πόδια,

ζυμώστε το χώμα με το αίμα τού Πάτρις –

το χώμα των τάφων είναι φρέσκο – κάνει για σταμνιά, για σπίτια,

για σχολεία,

βασανισμένα πόδια, αδελφικά μας πόδια, προχωρείτε.

IV

ΤΑΜ - ΤΑΜ, ταμ - ταμ – μέσα στα δάση, μέσα στα σπήλαια,

μες στα ορυχεία,

κάτω απ’ την κοιλιά των αλόγων, κάτω απ’ τις μασκάλες της νύχτας –

ταμ - ταμ, ταμ - ταμ –

τα μάτια των ζώων πίσω απ’ τα κλαδιά της νύχτας – ταμ - ταμ –

το φώσφορο του τρόμου πυκνωμένο, μ’ ένα μικρό μαύρο σταυρό στην

κόρη του ματιού – ταμ - ταμ –

και το ταμπούρλο του φεγγαριού – καλά τεντωμένο το κίτρινο πετσί

– ταμ - ταμ, ταμ - ταμ –

πιο γοργός ο ρυθμός, πιο γοργός, πιο γοργός, – προχωρείτε,

προχωρείτε σκλάβοι κάτω απ’ τη νύχτα του πετσιού σας

κάτω απ’ το πετσί της νύχτας – ταμ - ταμ - ταμ. Κι ό Πάτρις

γυμνός, απέραντος, αόρατος, πανίσχυρος

νύχτα μέσα στη νύχτα

με το ταμπούρλο τού φεγγαριού κρεμασμένο στο λαιμό του

με το ταμπούρλο του φεγγαριού πάνω στα νεφρά του

– ταμ - ταμ, ταμ - ταμ - ταμ – χτυπώντας με τα δυο γιγάντια χέρια του

μπροστολάτης – ταμ - ταμ, ταμ - ταμ - ταμ – χτυπώντας το εγερτήριο

μες στη μεγάλη νύχτα των σκλάβων – ταμ -ταμ - ταμ –

κι η νύχτα μ’ όλο της το τρίχωμα ανατριχιασμένο

σαν πελώριος σκαντζόχοιρος, στριμώχνοντας

στον τοίχο του κοιμητηρίου τους δολοφόνους - γυμνοσάλιαγκες – άκου,

άκου –

ταμ - ταμ, ταμ - ταμ, ταμ - ταμ - ταμ –προχωρείτε, προχωρείτε.

V

ΣΩΠΑ, ΣΩΠΑ. Τίποτα. Φώναξε, φώναξε. Τίποτα.

Δε φτάνει η σιωπή. Δε φτάνει ή φωνή. Δε φτάνει, σου λέω, το μαχαίρι.

Έχεις ένα σπίρτο; Κάψε τα ποιήματα. Βάλε φωτιά στο σώμα σου

να καίγεσαι όρθιος, να μυρίζεσαι το λίπος σου που λιώνει, να μυρίζεσαι

το κερί πού λιώνει – το κερί συγκεντρωμένο απ’ όλες τις κερήθρες των

αιώνων,

το κερί που ’χει αδειάσει απ’ όλο το μέλι των αιώνων –

Γυμνό κερί – μια λαμπάδα με χίλια φιτίλια,

Όρθια λαμπάδα μπρός στα μάτια των δολοφόνων, καίγοντας τα

ματόκλαδα των δολοφόνων,

καίγοντας τους βολβούς τών δολοφόνων,

Όρθια λαμπάδα ανάβοντας το απέραντο φιτίλι

διακλαδωμένο κάτω απ’ όλα τα πτώματα των σκλάβων

κάτω απ’ όλους τους τάφους

μέσα σ’ όλο το σφιχτοκλεισμένο δυναμίτη της οργής

κάτω απ’ όλα τα βουνά της αδικίας. Ένα σπίρτο; Η λαμπάδα. Το φι­τίλι.

Ο δυναμίτης. Πυρ.



Ταμ - ταμ, ταμ - ταμ - ταμ, ταμ - ταμ, ταμ - ταμ - ταμ – προχωρείτε,

προχωρείτε.

VI

Ο ΠΑΤΡΙΣ ΗΤΑΝ όμορφος σαν το βέβαιο ξημέρωμα πίσω απ’ τα

κα­μένα σπίτια

ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν τον αλογάριαστο έρωτα

ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν το αδίσταχτο χρέος

ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν την ολόκληρη πράξη

ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν την αδιάλλακτη δικαιοσύνη

ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν όρθιος ολόγυμνος άντρας λίγο πριν

απ’ τον έρωτα

ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν άγαλμα από μπρούντζο,

Όμορφος – τίποτα’ άλλο – ένα άγαλμα του ανθρώπου πριν πεθάνει

ο άνθρωπος,

ένα άγαλμα όπου δεν πεθαίνει ό άνθρωπος. Πλύντε το σώμα του

παραδομένο τώρα στη ζωή και στο θάνατο – ολόκληρο· – προσέχτε

όταν σκουπίζετε το στόμα του μην του αφαιρέσετε

το φιλί, τη σιωπή, το χαμόγελο.

Μέσα στη νύχτα

του χρόνου και τού σώματος του, ανάφτε τα τσιγάρα σας

και ρουφώντας βαθιά, όπως την ώρα της οδύνης,

όπως την ώρα της αναμονής, όπως την ώρα

της μαζικής οργής και της ομαδικής απόφασης,

φωτίστε τον ολόκληρο με τα τσιγάρα σας, όπως οι αστραπές της άνοιξης

φωτίζουν τα μεγάλα δάση και τις πέτρινες οροσειρές. Φωτίστε τον.

Ο Πάτρις ήταν όμορφος σα σκοτεινή οροσειρά όπου καταφεύγουν

οι στρατιώτες της ελευθερίας την παραμονή της μεγάλης επίθεσης.

Ο Πάτρις ήταν όμορφος σαν όρκος που δόθηκε για πάντα στο λαό – τόσο

όμορφος

ο Μαύρος Άγιος με το άσπρο χαμόγελο.

VII

ΑΠΟΨΕ ο Μαύρος Άγιος στα δεξιά του Άσπρου Χριστού,

μπροστά σ’ ένα γυμνό τραπέζι από αφρικανικό μπαμπού, όπου κείτονται

τα λιγοστά ματωμένα του ποιήματα, μαθαίνει στον Κύριο:

«Το αίμα που εχύθη απ’ τις πληγές και των δυο μας

κάτω απ’ τα ίδια καρφιά, κάτω απ’ την ίδια λόγχη, κάτω απ’ τα ίδια

αγκάθια,

έχει το ίδιο χρώμα, Κύριε, – όχι μαύρο, όχι άσπρο – κόκκινο χρώμα,

Κύριε,

σαν το λάβαρο της δικαιοσύνης». Ο Χριστός ακούει,

καταλαβαίνει και σωπαίνει. Αλήθεια, κόκκινο.

Και κοκκινίζει το χλωμό του πρόσωπο από ντροπή κι από θυμό.

Κοκκινίζει.

Φέρνει τις δυο παλάμες του επάνω στις παλάμες

του Μαύρου Αγίου, αντικριστά, σα να δίνει τον όρκο·

– τα ίδια σημάδια και στις τέσσερεις παλάμες

κι απ’ την οπή των τεσσάρων ενωμένων χεριών

μια δέσμη αχτίνες πέφτει στο γυμνό τούτο τραπέζι

πού συνεχίζουμε τα κόκκινα τραγούδια Του και το άσπρο Του γέλιο.

Απόψε, ο Μαύρος Άγιος, στα δεξιά των Λαών, υπαγορεύει:

Το αίμα δεν είναι μαύρο ούτε άσπρο – είναι κόκκινο

όπως το χρώμα της αδελφοσύνης. Δεν πρέπει να χύνεται το αίμα.

ΑΘΗΝΑ, 13 – 17 Φεβρουαρίου 1961








ΠΗΓΕΣ:

https://www.theguardian.com/global-deve ... assination

Lumumba: Death of a Prophet (Ντοκιμαντέρ)

Lumumba: Un crime d'Etat (Ντοκιμαντέρ)

The Assassination of Patrice Lumumba (Ντοκιμαντέρ)

The Assassination of Lumumba - ΛούντοΝτεΒίτε (Βιβλίο)

https://en.wikipedia.org/wiki/Patrice_Lumumba

http://www.bbc.com/news/world-africa-22006446

https://www.theguardian.com/world/2000/ ... rtinkettle

http://www.globalresearch.ca/rememberin ... ba/5536076
Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό Στράτος » Τρί Φεβ 07, 2017 12:59 am

Αν ζούσε, σήμερα θα είχε γενέθλια και θα γινόταν 72 χρονών και ποιός ξέρει πόσα αριστουργήματα θα μας είχε χαρίσει ακόμα...
Σαν σήμερα λοιπόν, 6 Φεβρουαρίου του 1945 γεννήθηκε ο μεγάλος Ρασταφάρι Bob Marley.
Επίσης, σαν σήμερα 6 Φεβρουαρίου του 2011 πέθανε ο βιρτουόζος της κιθάρας Garry Moore.

Μπομπ Μάρλεϊ 1945-1981
Bob_Marley-2.jpg
Bob_Marley-2.jpg (46.49 KiB) 5925 προβολές


Τραγουδοποιός από την Ιαμαϊκή (Jamaica), που διεθνοποίησε τη μουσική ρέγκε και την κουλτούρα των Ρασταφάρι.

Ο Μπομπ Μάρλεϊ (Bob Marley) γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1945 στο χωριό Νάιν Μάιλς ως Ρόμπερτ Νέστα Μάρλεϊ. Ήταν γιος του πενηντάχρονου άγγλου λευκού στρατιωτικού Νόρβαλ Σινκλέρ Μάρλεϊ και της δεκαοκτάχρονης Σιντέλα Μπούκερ, μιας ντόπιας μαύρης. Ο πατέρας του ζούσε στο Λίβερπουλ, αλλά βοηθούσε οικονομικά τον μικρό του γιο και τη μητέρα του, μέχρι τον θάνατό του το 1955. Τότε, ο Μπομπ και η μητέρα του αναγκάσθηκαν να μετακομίσουν στον τενεκοδομαχαλά Τρέντσταουν του Κίνγκστον, ελλείψει χρημάτων. Εκεί ο μικροσκοπικός Μπομπ (δεν ξεπέρασε ποτέ το 1,63 μ. σε ύψος), αναγκάσθηκε να ατσαλώσει τον χαρακτήρα του για να επιβιώσει, καθώς αντιμετώπιζε την προκατάληψη τόσο των λευκών όσο και των μαύρων.

Σε ηλικία 14ων ετών, εγκατέλειψε το σχολείο και άρχισε να δουλεύει ως βοηθός οξυγονοκολλητή. Τις ελεύθερες ώρες του έπαιζε μουσική με τον φίλο του Νέβιλ «Μπάνι» Λίβινγκστον (γνωστότερο αργότερα ως Μπάνι Γουέιλερ) και τον Τζο Χιγκς, έναν εκκολαπτόμενο τραγουδιστή και μέλος του κινήματος των Ρασταφάρι, ένα περίεργο κράμα από βιβλικές προφητείες, φιλοσοφία της επιστροφής στη φύση και μαύρου εθνικισμού, που αποθεώνει τη λατρεία της μαριχουάνας και τη νοσταλγία επιστροφής στην Αφρική. Στην παρέα προστέθηκε και ο νεαρός Πίτερ Μάκιντος (γνωστός αργότερα ως Πίτερ Τος). Το 1962 ο Μάρλεϊ ηχογράφησε τα δύο πρώτα του σινγκλ Judge Not και One Cup of Coffee, που πέρασαν απαρατήρητα και τα γνωρίσαμε από τις μεταθανάτιες συλλογές τραγουδιών του.

Το 1963, οι Μάρλεϊ, Λίβινγκστον και Μάκιντος σχημάτισαν ένα γκρουπ, που έπαιζε σκα και ροκστίντι μουσική (πρώιμες μορφές ρέγγε), με την ονομασία The Teenagers. Μετά από συνεχείς αλλαγές, το συγκρότημα κατέληξε στην ονομασία The Wailers. H επιτυχία δεν ήρθε και ο Μάρλεϊ αναγκάσθηκε να μετακομίζει με τη γυναίκα του Ρίτα Άντερσον στο σπίτι της πεθεράς του στο Ντελαγουέρ των ΗΠΑ, όπου δούλεψε ως εργάτης στη χημική βιομηχανία Ντιπόν και την αυτοκινητοβιομηχανία Κράισλερ.

Η μισθωτή εργασία δεν τον ενθουσίασε και το 1967 επέστρεψε στο νησί για να ασχοληθεί και πάλι με τη μουσική. Τότε έγινε μέλος του κινήματος των Ρασταφάρι και υιοθέτησε τα χαρακτηριστικά κοτσιδάκια (dreadlocks), που έγιναν το σήμα κατατεθέν του και αργότερα παγκόσμια μόδα.

Από το 1968 έως το 1972 οι Γουέιλερς ξαναηχογράφησαν κάποια από τα παλιά τους κομμάτια, εμπορικοποίησαν τον ήχο τους και χτύπησαν τις πόρτες των δισκογραφικών εταιρειών. Το 1972 κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Catch A Fire (Stir It Up, Kinky Reggae), που κινήθηκε καλά. Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε το Burnin' με τραγούδια όπως τα Get Up, Stand Up και το I shot the Sheriff, που έγινε παγκόσμια επιτυχία στη διασκευή του Έρικ Κλάπτον και βοήθησε στην εκτόξευση της δημοτικότητας του Μπομπ Μάρλεϋ.

Το 1974 οι Γουέιλερς διαλύθηκαν, λόγω διαφωνιών. Οι Λίβινγκστον και Μάκιντος ακολούθησαν σόλο καριέρα, ο πρώτος ως Μπάνι Γουέιλερ και ο δεύτερος ως Πίτερ Τος. Ο Μάρλεϊ κράτησε το όνομα του συγκροτήματος και εμφανιζόταν ως Μπομπ Μάρλεϊ και Γουέιλερς με μουσικούς, όπως οι αδελφοί Κάρλτον και Άστον Μπάρετ στο ρυθμικό τμήμα και οι Τζούνιορ Μάρβιν και Αλ Άντερσον στις κιθάρες. Τους συνόδευε πάντα στα φωνητικά το γυναικείο τρίο I Threes, που το αποτελούσαν η γυναίκα του Μάρλεϊ, Ρίτα, η Μάρσια Γκρίφιθς και η Τζούντι Μόουατ.

Το 1975 σημειώνει την πρώτη παγκόσμια επιτυχία του με το τραγούδι No Woman, No Cry από το άλμπουμ Natty Dread. Τον επόμενο χρόνο το Rastaman Vibration γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ και παραμένει για τέσσερεις εβδομάδες στα δέκα πρώτα άλμπουμ του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών. Τώρα, ο Μπομπ Μάρλεϊ είναι ένας καλλιτέχνης παγκοσμίου βεληνεκούς, με γεμάτες συναυλίες όπου κι αν εμφανίζεται. Η ρέγκε (ένα κράμα σκα, ρυθμ εντ μπλουζ και ροκ, μια μουσική νευρώδης και ράθυμη συγχρόνως) γίνεται παγκόσμια μουσική γλώσσα και επηρεάζει πολλούς καλλιτέχνες σε κάθε σημείο του πλανήτη.

Το Δεκέμβριο του 1976 ο Μάρλεϊ επιστρέφει δόξη και τιμή στην Ιαμαϊκή για να συμβάλει στην εκτόνωση των πολιτικών συγκρούσεων, αλλά παραλίγο να χάσει τη ζωή του, όταν άγνωστοι αποπειρώνται να τον δολοφονήσουν. Εγκαταλείπει άρον-άρον το νησί και εγκαθίσταται στο Λονδίνο, όπου ηχογραφεί δύο άλμπουμ, το Exodus (Exodus, Waiting in Vain, Jammin', One Love) και το Kaya (Is this Love, Sun is shinning). To 1978 επιστρέφει στην πατρίδα του και διοργανώνει μια συναυλία πολιτικής συμφιλίωσης, που έμεινε στην ιστορία ως One Love Peace Concert.

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το διπλό «ζωντανό» άλμπουμ Babylon by Bus και το πολιτικά φορτισμένο Survival, με τραγούδια όπως τα Zimbabwe, Africa Unite, Wake Up and Live και Survival. Το 1980, το Uprising είναι το πιο θρησκευτικό του άλμπουμ, που έμελλε να είναι το κύκνειο άσμα του. Περιείχε τραγούδια όπως τα Redemption Song και Forever Loving Jah.

Τον Ιούλιο του 1977, ο Μάρλεϊ ένοιωσε ενοχλήσεις στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού του ποδιού. Υποβλήθηκε σε εξετάσεις και οι γιατροί διέγνωσαν κακοήθες μελάνωμα. Του ζήτησαν να προχωρήσουν σε ακρωτηριασμό του δαχτύλου του για να σώσουν τη ζωή του, αλλά αυτός αρνήθηκε, επειδή του το απαγόρευαν οι πεποιθήσεις του ως Ρασταφάρι. Επιπροσθέτως, αρνήθηκε να συντάξει διαθήκη για να διευθετήσει τα περίπλοκα περιουσιακά του, καθότι είχε αποκτήσει 12 παιδιά από 8 διαφορετικές γυναίκες. Το απαγόρευε και αυτό ο Ρασταφαριανισμός.

Ο καρκίνος γρήγορα εξαπλώθηκε στα ζωτικά του όργανα. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1980 έδωσε την τελευταία του συναυλία στο Πίτσμπουργκ. Βρισκόταν ένα βήμα από τον θάνατο όταν κάλεσε ένα διάσημο γερμανό γιατρό για να τον θεραπεύσει. Ο καρκίνος βρισκόταν στο τελευταίο του στάδιο και ο Μπομπ Μάρλεϊ πέρασε στην αιωνιότητα το πρωί της 11ης Μαΐου 1981 σε νοσοκομείο του Μαϊάμι.

Ο Μπομπ Μάρλεϊ τραγούδησε τον έρωτα, την αγάπη, αλλά και την καταπίεση των μαύρων από τους λευκούς. Βρέθηκε στη δίνη των πολιτικών αντιπαραθέσεων στην πατρίδα του, με μια εις βάρος του απόπειρα δολοφονίας. Όμως, γρήγορα έγινε λαϊκό είδωλο και η ημερομηνία γέννησής του τιμάται ως Εθνική Εορτή στη Τζαμάικα. Πολλά του οφείλουν οι καλλιτέχνες της ραπ, ενώ κάποιοι μουσικοκριτικοί δεν διστάζουν να τον αποκαλέσουν «Νονό του Χιπ-Χοπ», εκτός βεβαίως από «Βασιλιά της Ρέγκε», τίτλος που του ανήκει δικαιωματικά. Το άλμπουμ Legend, που κυκλοφόρησε τρία χρόνια μετά τον θάνατό του και περιέχει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του έχει γίνει 10 φορές πλατινένιο, με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 12 εκατομμύρια αντίτυπα (2008).
Bob_Marley-The_Wailers.jpg
Bob Marley and the Wailers
Bob_Marley-The_Wailers.jpg (51.9 KiB) 5925 προβολές


Πηγή: http://www.sansimera.gr
Βλέπε, άκου, σώπα...
Once you go mud, you never go back

Άβαταρ μέλους
Στράτος
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 4594
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 01, 2016 12:35 pm
Τοποθεσία: Αθήνα
Λάστιχα: Maxxis Bighorn MT 764
Διάσταση ελαστικών: 205/80/16
Suspension: Βουνίσια...
cb: Ναι
Εργάτης: Όχι
Aka: Βουνοφαγοκατασκηνωτής/Τάι-ραπερ
Name: Στράτος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό Σταύρος 4x4 » Τρί Φεβ 07, 2017 1:37 am

:clap: :clap: :clap: :banana-dreads: :banana-stoner: :obscene-smokingweed: :obscene-smokingjoint: :obscene-smokingjoint: :obscene-smokingjoint: :banana-dreads: :banana-dreads: :banana-dreads: :banana-stoner:
τεράστιος Βob :bow-blue: :bow-yellow: :bow-blue: :bow-yellow:
GRAND VITARA 2.0 - (2005) (Power Winch PW 12000PS SR)
...Μακριά απο τον χρόνο, μέσα στην φύση...

''Ο κόσμος είναι ένα βιβλίο. Όσοι δεν ταξιδεύουν διαβάζουν μόνο μια σελίδα του''

ΕικόναΕικόναΕικόνα
ΦΙΛΟΦΡΟΝΕΙ ΠΑΣΙΝ
Άβαταρ μέλους
Σταύρος 4x4
Moderator
Moderator
 
Δημοσιεύσεις: 6301
Εγγραφή: Πέμ Οκτ 18, 2012 11:56 pm
Τοποθεσία: Χαϊδάρι - Ασπρονέρι Διδυμότειχου - Ζευγολατιό Μεσσηνίας
Λάστιχα: Malatesta Kobra - GRABBER
Διάσταση ελαστικών: 235/70/16
Suspension: Bilstein - DOBINSONS
cb: Ναι
Εργάτης: Ναι
Aka: Μεσοέλατος και Μεσοπέλαγος
Name: Σταύρος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό BOSS » Τρί Φεβ 07, 2017 1:39 am

Σταύρος 4x4 έγραψε::clap: :clap: :clap: :banana-dreads: :banana-stoner: :obscene-smokingweed: :obscene-smokingjoint: :obscene-smokingjoint: :obscene-smokingjoint: :banana-dreads: :banana-dreads: :banana-dreads: :banana-stoner:
τεράστιος Βob :bow-blue: :bow-yellow: :bow-blue: :bow-yellow:
Πυρ,γυνη και θαλασσα...

Άβαταρ μέλους
BOSS
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 9205
Εγγραφή: Πέμ Ιαν 22, 2015 10:55 pm
Τοποθεσία: Συμη-Σαλαμινα
Λάστιχα: Crosswind M/T LingLong
Διάσταση ελαστικών: 215/75/15
Suspension: +6
cb: Όχι
Εργάτης: Ναι
Aka: εκδρομοφαγος
Name: ΒΑΛΑΝΤΗΣ

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Τρί Φεβ 07, 2017 1:58 pm

Όλοι οι τιτάνες φεύγουν νωρίς, ίσως έτσι πρέπει..
Έκανε γνωστή την Reggae παγκοσμίως !! :clap: :clap: :clap: :clap: :clap:
Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Τετ Φεβ 08, 2017 5:23 pm

Το...αηδόνι της Κρήτης



Μια μέρα σαν σήμερα έφυγε νωρίς από τη ζωή ο Νίκος Ξυλούρης που μπορει να είναι... χίλια μύρια κύμματα μακριά όμως θα ζει για πάντα μέσα από τα τραγούδια του

Τριάντα επτά χρόνια έχουν περάσει από τότε που χάθηκε η «φωνή της Κρήτης». Τριάντα επτά χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Ξυλούρη που με την αξεπέραστη φωνή του τραγούδησε για τα βάσανα και τον πόνο των Ελλήνων αλλά και την λεφτεριά. Ο θάνατος ζήλεψε τη φωνή του και τον πήρε νωρίς από κοντά μας. Ήταν 8 Φεβρουαρίου του 1980 όταν το αηδόνι της Κρήτης έσβηνε σε ηλικία 44 ετών χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο την οποία έδωσε με αξιοπρέπεια και πάθος.

Ευτύχησε και ευτυχήσαμε να γεννηθεί σε μια οικογένεια με μακρά μουσική παράδοση όπου η το τραγούδι και η λύρα βρίσκονταν πάντα στο προσκέφαλο. Γεννημένος στα Ανώγια της Κρήτης το 1936, ζει πολύ μικρός, μόλις στα πέντε του χρόνια, τη σκληρότητα του πολέμου, αφού οι Γερμανοί κατακαίουν το χωριό του. Όλη του η οικογένεια μεταφέρετε στο Μυλοπόταμο.

Ο Ξυλούρης καταλαβαίνει από παιδί την αγάπη του για τη μουσική. Στην τρίτη τάξη του δημοτικού ζητά από τους γονείς του μια λύρα. Ο πατέρας του αρνείται γιατί θέλει το παιδί του να μάθει γράμματα. Βοηθός του όμως στέκεται ο δάσκαλός του χάρη στον οποίο αποκτά την πολυπόθητη λύρα που την κρατά πλέον σα θησαυρό, βρίσκοντας πλέον το νόημα όλο στη μουσική. Παίζει μάλιστα με αυτή τη λύρα σε πανηγύρια και γάμους!

Στα 17 του μετακομίζει στο Ηράκλειο και πιάνει δουλειά στο κέντρο διασκέδασης «Κάστρο». Ο μισθός πενιχρός και ο ανταγωνισμός από τα ευρωπαϊκά τραγούδια και τους μεγάλους λυράρηδες μεγάλος. Ωστόσο παίζει ακόμα και γι' αυτούς που δεν μπορούν να τον πληρώσουν καθώς σύμφωνα με τον ίδιο: «Αυτοί έχουν περισσότερη ανάγκη για να γλεντήσουν».

Το 1958 παντρεύεται την Ουρανία Μελαμπιανάκη και μαζί κάνουν δύο παιδιά, το Γιώργο και τη Ρηνιώ. Το ίδιο έτος βγάζει πια τον πρώτο του δίσκο από την Οντεόν με τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά» με αμοιβή 150 δραχμές. Ο δίσκος όμως γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και ο δρόμος ανοίγει για τον Ξυλούρη...

ΟΞυλούρης εκπροσωπεί την Ελλάδα, το 1966, σε έναν διαγωνισμό παραδοσιακής μουσικής στο Σαν Ρέμο με ένα συρτάκι παιγμένο από τη λύρα. Ο μεγάλος μουσικός ανάμεσα σε δεκάδες υποψηφίους έρχεται πρώτος. Τον επόμενο χρόνο ανοίγει στο Ηράκλειο το κέντρο «Ερωτόκριτος» και η κρητική μουσική βρίσκει πια το σπίτι της.

Από το 1969 μετακομίζει στην Αθήνα και ξεκινά η καθιέρωση. Ηχογραφεί τον δίσκο «Ανυφαντού». Μετά την γνωριμία-σταθμό με τον Ερρίκο Θαλασσινό, γνωρίζεται και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο της Columbia και ηχογραφεί τα θρυλικά «Ριζίτικα». Ο δίσκος βραβεύεται από την Γαλλική Ακαδημία Σαρλ Κρος με μια όμως λεπτομέρεια: στο εξώφυλλο του ξένου δίσκου δεν υπάρχει το όνομά του!

Το καλοκαίρι του 1973 μαζί με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο ανεβάζουν το «Μεγάλο μας Τσίρκο»όπου η συμμετοχή του στο θέατρο είναι μοναδική όπως η μουσική του. Μοναδική είναι και η συνεισφορά του Νίκου Ξυλούρη στον αγώνα κατά των Συνταγματαρχών. Με τα αξέχαστα τραγούδια του δίνει κάθε φορά ένα χτύπημα στη δικτατορία και ξυπνά τις συνειδήσεις των ανθρώπων και τις κρατά ζωντανές.

Αψεγάδιαστη φωνή, αξεπέραστα τραγούδια και πάνω απ' όλα αυτά ένας μοναδικός άνθρωπος. Ο Νίκος Ξυλούρης στάθηκε αλώβητος μπροστά στους δικτάτορες όχι όμως και στον καρκίνο που του χτύπησε την πόρτα νωρίς κάνοντας στα 44 του χρόνια να σβήσει. Πέρασαν τριάντα ένα ολόκληρα χρόνια αλλά ο Ξυλούρης δεν έχει φύγει ποτέ από τις καρδιές των Ελλήνων. Το Αϊβαλί, οι οχτροί, η ξαστεριά, ο κυρ Μέντιος και τόσα άλλα μεγάλα τραγούδια που ερμήνευσε μοναδικά θα τον κρατούν ολοζώντανο για πάντα.

Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό Στράτος » Τετ Φεβ 08, 2017 10:49 pm

Το κοπέλι θα ζει για πάντα μέσα στην καρδιά μας...
Βλέπε, άκου, σώπα...
Once you go mud, you never go back

Άβαταρ μέλους
Στράτος
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 4594
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 01, 2016 12:35 pm
Τοποθεσία: Αθήνα
Λάστιχα: Maxxis Bighorn MT 764
Διάσταση ελαστικών: 205/80/16
Suspension: Βουνίσια...
cb: Ναι
Εργάτης: Όχι
Aka: Βουνοφαγοκατασκηνωτής/Τάι-ραπερ
Name: Στράτος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Τρί Απρ 04, 2017 1:40 pm

Βασίλης Γεωργίου στο Contra.gr: "Έτσι μετέδωσα το ευρωπαϊκό της ΑΕΚ"

Σαν σήμερα πριν από 49 χρόνια η ΑΕΚ κατέκτησε στο Καλλιμάρμαρο το πρώτο ευρωπαϊκό κύπελλο στο ελληνικό μπάσκετ κόντρα στη Σλάβια Πράγας. Το Contra.gr μίλησε με τον άνθρωπο που μετέφερε σε όλη την Ελλάδα τις μαγικές στιγμές μέσω ραδιοφώνου τότε, τον Βασίλη Γεωργίου.



O Βασίλης Γεωργίου είναι ο άνθρωπος που μετέφερε σε όλη την Ελλάδα τις μαγικές στιγμές του πρώτου τροπαίου που ήρθε στο Ελληνικό μπάσκετ σε συλλογικό και όχι μόνο επίπεδο. Το 1968 περιέγραψε από το Καλλιμάρμαρο την μεγάλη νίκη της ΑΕΚ με την Σλάβια Πράγας και το πρώτο κύπελλο στο Ελληνικό μπάσκετ.

Σήμερα 49 χρόνια μετά, θυμάται από την Πάτρα με υπερηφάνεια εκείνο το μαγικό βράδυ που υπήρχε μόνο ραδιοφωνική μετάδοση και όλη η Ελλάδα ήταν συντονισμένη πάνω του στους ραδιοφωνικούς δέκτες της τότε ΥΕΝΝΕΔ (σ.σ σημερινινή ΕΡΤ).






- Πώς αισθάνεσαι Βασίλη μετά από 49 χρόνια από εκείνη την εποχή;

"Είναι μεγάλη δουλειά μετά από 49 χρόνια να σε θυμάται ο κόσμος ότι είχες περιγράψει το παιχνίδι εκείνο της ΑΕΚ με την Σλάνια Πράγας, 89-82, το πρώτο κύπελλο για την χώρα μας με την ΑΕΚ να γίνεται βασίλισσα. Κάθε χρόνο όλα τα ΜΜΕ μας θυμούνται και κάνουν αφιερώματα και αυτός είναι ο πιο σημαντικός τίτλος που κέρδισα στην πολυετή καριέρα μου.

Από τις 6.15 θυμάμαι 80.000 κόσμο να έχει κατακλύσει το Στάδιο και έζησε τις μεγάλες στιγμές της ταξιαρχίας του Γιώργου Αμερικάνου,του Τρόντζου και των άλλων παιδιών και του μεγάλου κόουτς Νίκου Μήλα και ενώ εγώ περιέγραφα με την ψυχή μου αυτά που συνέβαιναν στο τερέν.


Τότε δεν υπήρχε τηλεόραση παρά μόνο το ραδιόφωνο και έτσι όλοι οι Έλληνες άκουγαν από το ραδιόφωνο της ΥΕΝΝΕΔ το μεγάλο παιχνίδι. Ήταν γραφτό να μείνει στην ιστορία, γιατί ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος ελληνικής ομάδας ".

- Πώς είχες ταυτιστεί με την ΑΕΚ;

"Με την ΑΕΚ είχαμε ταυτιστεί επειδή ο Νίκος ο Μουρκάκος είχε φέρει το μπάσκετ στο ραδιόφωνο και ο μόνος μπασκετικός σαν παίκτης και από παλαιότερα ήμουν εγώ και έτσι ήμασταν κοντά στην ομάδα αυτή από το 1966 που αγωνιζόταν και στο κύπελλο πρωταθλητριών.

Πηγαίναμε σε όλα τα παιχνίδια ακόμα και στο εξωτερικό και σε όλη την πορεία από το 1966 μέχρι το 1968 που ήταν η μεγάλη στιγμή. Ήμουν μαζί με την αποστολή και έτσι είχα γίνει φίλος με όλους τους παίκτες και ιδιαίτερα με τον Γιώργο τον Αμερικάνο. Ημασταν μια οικογένεια με την χρυσή πέννα του Φαίδωνα του Κωνσταντουδάκη, με τον Δημοσθένη τον Πασχαλίδη τον έφορο και τον Δημήτρη τον Γιαννακόπουλο τον γιατρό.Και έτσι αγκάλιασε ο κόσμος και εμένα μαζί με την ομάδα".

- Ποια ιστορία θυμάσαι περισσότερο από τα ταξίδια εκείνης της εποχής;

"Θυμάμαι το ταξίδι στο Βαρέζε για το ματς με την μεγάλη Ίνις. Μας ρωτούσαν τι βλέπετε και λέγαμε δεν έχουμε και τύχη, καθώς η Βαρέζε είχε τον μεγάλο Μπουφαλίνι και σπουδαίους Αμερικανούς εκείνη την εποχή. Όταν μας αδικούσαν οι διαιτητές κατά την περιγραφή μου έλεγα θυμάμαι "Δεν θα έρθετε στο Καλλιμάρμαρο; Τότε θα δω πως θα παίξετε με τους 50.000 φίλους της ΑΕΚ".

Και δικαιώθηκα γιατί στην ρεβάνς είχε 50.000 κόσμο για να πάρουμε την πρόκριση για τον τελικό. Είχαμε χάσει με 18 πόντους στην Ιταλία και κερδίσαμε με 20 πόντους με ένα καλάθι του Τρόντζου που είχε πάθει διάστρεμμα ένα λεπτό πριν την λήξη. Δεν θέλαμε παράταση με τίποτα και μετά το τάιμ άουτ είπαμε να πάει η μπάλα στον Τρόντζο που σαν θηρίο με μια ραβέρσα κατάπιε τους Ιταλούς".

- Ήταν η καλύτερη ομάδα τότε η ΑΕΚ;


"Ηταν μια ομάδα όλο Έλληνες χωρίς ξένους και γι αυτό ήταν ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Μόνος ο Γιώργαρος ο Αμερικάνος ήταν ο.... Αμερικάνος μας (σ.σ γέλια). Ήταν μια ομάδα γυμνασμένη πολύ,δουλεμένη στην προπόνηση.

Μάλιστα και όταν οι Τσέχοι πέρασαν μπροστά παίξαμε τρομερή άμυνα στον Ζίντεκ και τον Ρουτζίσκα που ήταν παίκτες της Μικτής Ευρώπης σημειώστε. Θυμάμαι το είπα στο ράδιο και αμέσως ο Μήλας έκανε αλλαγές στην άμυνα και πήγαμε μπροστά στο σκορ με 5 πόντους".

- Ποιος ήταν ο πιο πλακατζής στις αποστολές;

"Ο Αντώνης ο Χρηστέας ήταν ο πιο πλακατζής. Μαζί και ο Γιώργος ο Αμερικάνος αλλά και ο Τρόντζος ο Γιώργος. Ήμασταν μια οικογένεια με τα αστεία μας αλλά στο γήπεδο ήταν όλοι θηρία ανήμερα. Θυμάμαι ερχόταν ακόμα και η σύζυγος του κόουτς του Μήλα στο ξενοδοχείο μας".

- Πού πανηγύρισε η ομάδα μετά;

"Μετά το κύπελλο μόλις το πήραμε από τα χέρια του Σαπόρτα πήγαμε στον Ζαμπέτα στην παραλιακή. Ο Γιώργος (Αμερικάνος) χόρεψε το ζεμπέκικο με τον Ζαμπέτα να φιλάει όλους τους παίκτες. Το αγαπημένο τραγούδι του Γιώργου του Αμερικάνου δεν ήταν άλλο από το άσμα του Ζαμπέτα "Ο Γιώργος είναι πονηρός"! Και του Χρηστάκη το τραγούδι ήταν από τα αγαπημένα του Αμερικάνου ,το "Από κανάρα σε κανάρα θα πετάω".


- Μετά τι έγινε αυτή η ομάδα;

"Δυστυχώς έπαιξε η ομάδα αυτή ένα χρόνο ακόμα σε υψηλό επίπεδο αλλά στην συνέχεια είχαμε αποχωρήσεις λόγω ηλικίας βασικά. Οι παίκτες τότε παίζανε για την φανέλα και τα χρήματα ήταν λίγα και έτσι κοίταγαν την καριέρα τους σε εργασιακό επίπεδο.

Άλλωστε και ο Αμερικάνος ήρθε και προπονητής στον Απόλλωνα στην Πάτρα. Ο Ζούπας έγινε σπουδαίος γιατρός. Άλλα όλα τα παιδιά είχαν σοβαρές θέσεις στην κοινωνία. Θυμάμαι μάλιστα που ο Ασλανίδης έλεγε του Αμερικάνου να πάει στην Αμερική για να μάθει προπονητική αλλά ο Γιώργος δεν ήθελε να φύγει από την Ελλάδα".

- Ποια άλλη μεγάλη στιγμή θυμάσαι από τον τελικό;"

"Ήταν μετά το τέλος του αγώνα μια στιγμή σαν Ανάσταση. Όλος ο κόσμος και μάλιστα που ήταν όλων των ομάδων γιατί ήταν άλλες οι εποχές και είχε Εθνική διάσταση η προσπάθεια της ΑΕΚ,είχε ανάψει χιλιάδες κεριά και φώναζε το ΑΕΚ, ΑΕΚ, Ένωση, Ένωση".

- Τι άλλαξε μετά σε ατομικό και συνολικό επίπεδο στην δημοσιογραφία στον χώρο;

"Μετά είχε συνέχεια ταξίδια και καθιερώθηκα σαν μπασκετικός δημοσιογράφος. Το μπάσκετ μπήκε για τα καλά στο ραδιόφωνο και πήγαινα σε όλες τις αποστολές. Στην συνέχεια μάλιστα έχω μείνει στην ιστορία και χαίρομαι γι αυτό επειδή έκανα 4 μεταδόσεις μεγάλων τελικών και κερδίσαμε σε όλες. Το 1968 με την ΑΕΚ, πάλι με την ΑΕΚ το Σαπόρτα στην Ελβετία. Και ενδιάμεσα τον ΠΑΟΚ με την Σαραγόσα το 1991 και τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα τελευταία. Και μάλιστα με τίμησε και η ΦΙΜΠΑ επειδή από το 1968 μέχρι το 2000 μετέδιδα την ίδια ομάδα,την ΑΕΚ".


- Ο κόσμος θεωρεί ότι ο Βασίλης Γεωργίου είναι ΑΕΚτζής.

"Ζούσα με την ομάδα από κοντά συνέχεια και ταυτίστηκα. Οπότε ήμουν και φίλαθλος της ΑΕΚ αν και με την μπασκετική ομάδα έγινα μπασκετικός αφού είχα ξεκινήσει από ποδοσφαιρικός. Αλλά εμείς είχαμε τότε την δημοσιογραφία σαν λειτούργημα και γι αυτό αν και ανήκαμε όλοι κάπου, κάναμε σωστά την δουλειά μας και δεν είχαμε πρόβλημα πουθενά.

Μάλιστα στο ποδόσφαιρο μετέδιδα το ματς Γιάννενα-ΑΕΚ στο Άργος λόγω τιμωρίας και σε μια στιγμή μετά από ένα κόρνερ σε μια αναμπουμπούλα, βλέπω τον Παγουρτζή τον διαιτητή να δείχνει σέντρα και 1-0 η ΑΕΚ. Το ματς έληξε 1-1 και υπήρξαν παράπονα από μια εφημερίδα ειδικά ότι ο Γεωργίου δεν είδε το γκολ της ΑΕΚ αφού εγώ στην περιγραφή δεν είδα το τέρμα και έτσι είπα απλά δείχνει ο ρέφερι την σέντρα.

Δίπλα μου ήταν ο πρόεδρος της ΑΕΚ ο Μπάρλος τότε στο γήπεδο μέσα που μεταδίδαμε. Και όταν τελείωσε το ματς με ρώτησε και αυτός "το είδες εσύ το γκολ" μιας και δεν είχε δει και ο ίδιος να μπαίνει γκολ.

Η ΑΕΚ μετά έκανε παράπονα στην ΕΡΤ και οι Γιαννιώτες έκαναν παρέμβαση θυμάμαι ότι είμαι ο πιο αμερόληπτος και πάτε να τον κυνηγήσετε. Τελικά απερρίφθη η αναφορά από την ΕΡΤ και με την ΑΕΚ δεν υπήρξε κανένα θέμα στην συνέχεια. Θυμάμαι και με τον ΠΑΟΚ ένα παιχνίδι που προηγήθηκε η ΑΕΚ 0-1 στην Τούμπα και μόλις ισοφάρισε ο ΠΑΟΚ σε λίγο επειδή άκουγαν όλοι τότε τρανζίστορ,με χειροκρότησαν και με αγκάλιασαν πολλοί φίλοι του.

Επειδή έλεγα ότι ο ΠΑΟΚ παίζει πολύ καλύτερα και τελικά κέρδισε 3-2. Και ήρθε μέχρι και ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ ο Παντελάκης και μου είπε θυμάμαι "Τι έλεγες και όλοι σε χειροκροτούν;"

- Κυκλοφόρησες και ένα δίσκο για την μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ τότε;

"Ναι, έβγαλα ένα δισκάκι 33 στροφών με την μεγάλη επιτυχία και πουλήσαμε τότε 300.000 κομμάτια. Και έρχονταν και φίλοι άλλων ομάδων να τους βάλω την υπογραφή μου πάνω και μου έλεγαν μπράβο, χαιρόμαστε γιατί είμαστε Έλληνες. Και έλεγα θυμάμαι με 300.000 πωλήσεις τότε, πόσους χρυσούς δίσκους έπρεπε να πάρω (σ.σ γέλια)!"

- Κάποιοι έσπευσαν να πουν για το ότι το πήρε το κύπελλο η χούντα και για τα φλας πίσω από την μπασκέτα στον τελικό.

"Η ΑΕΚ πήρε ένα κύπελλο με την ψυχή και το πάθος και τον κόσμο δίπλα της. Και ήταν και η καλύτερη ομάδα. Η χούντα δεν έπαιζε μπάσκετ. Και ακόμα και στο Βέλγιο με μικρότερες ομάδες και όπου παίζαμε τα φλας ήταν ένα μέρος του παιχνιδιού".


- Πώς βλέπεις την ΑΕΚ σήμερα;

"Η μπασκετική ΑΕΚ σήμερα χτίζει μια ομάδα με υπομονή με ένα σπουδαίο άνθρωπο στην διοίκησή της που είναι και ευλογία και αναφέρομαι στον Μάκη τον Αγγελόπουλο. Με σωστές κινήσεις σε 2-3 χρόνια θα μπορέσει να κοιτάξει παραπάνω με αργά αλλά σταθερά βήματα"

- Πώς είναι η δημοσιογραφία σήμερα;

"Επειδή όλοι εμείς οι παλιοί δουλεύαμε με την αμεροληψία και ας αγαπούσαμε κάποια ομάδα, λέγαμε με όποιον δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις. Εγώ ευτύχησα να έχω τον μεγαλύτερο σπίκερ όλων των εποχών τον Μιχάλη τον Γιαννακάκο στην ΕΙΡ και τον Κώστα Σισμάνη κορυφή της δημοσιογραφίας που μου έλεγε "Και τώρα λέω εγώ σε κάθε αγώνα Βασίλη μου μόλις θα σου δίνουν το μικρόφωνο θα λες πχ Ολυμπιακός -ΠΑΟ 0-0 στο 13ο λεπτό του αγώνα".

Και αυτό κάνω από τότε μετά από 40 χρόνια στα μικρόφωνα...".
Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό kaliakouda » Τρί Αύγ 29, 2017 11:25 am

Η Ναυμαχία του Γέροντα

Σαν σήμερα στις 29 Αυγούστου 1824, έγινε η Ναυμαχία του Γέροντα, μία από τις σημαντικότερες ναυτικές επιχειρήσεις της Επανάστασης του ’21,στην οποία έλαβαν μέρος 250 Τουρκικά Αιγυπτιακά Αλγερινά και Τυνησιακά πλοία εναντίον 70 περίπου Ελληνικών πλοίων. Ο Ισλαμικός στόλος συνετρίβη και μάλιστα συνελήφθη αιχμάλωτος ο ναύαρχος της Τυνησίας.

Η ναυμαχία διεξήχθη στ' ανοιχτά του ακρωτηρίου Ποσείδιο ή Γέροντας της Μικράς Ασίας (νυν Didim Τουρκίας), απέναντι από τα νησιά Λειψοί και Λέρος της Δωδεκανήσου. Αντιμέτωποι τέθηκαν ο ελληνικός στόλος υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, που αριθμούσε γύρω στα 70 πλοία και ο υπέρτερος (τεχνολογικά και ποσοτικά) τουρκοαιγυπτιακός στόλος υπό τους πασάδες Χοσρέφ και Ιμπραήμ, με πάνω από 250 πλοία.

2265839.jpg
2265839.jpg (150.86 KiB) 5668 προβολές


Μετά την καταστροφή της Κάσου (29 Μαΐου 1824) και των Ψαρών (21 Ιουνίου 1824), το ηθικό του ελληνικού ναυτικού είχε καταπέσει. Η βοήθεια που παρείχε ο χεβίδης της Αιγύπτου Μοχάμετ Άλι στον Σουλτάνο Μαχμούτ έθετε σε κίνδυνο την Ελληνική Επανάσταση. Στόχος του Μοχάμετ Άλι ήταν να συντρίψει το ελληνικό ναυτικό για να μπορέσει ο γιος του Ιμπραήμ Πασάς να αποβιβασθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια στην Πελοπόννησο και να καταστείλει την ελληνική επανάσταση. Άλλωστε, το έπαθλο για τον πανέξυπνο Αλβανό εκ Καβάλας ήταν μεγάλο. Αν επιτύγχανε τον στόχο του, ο σουλτάνος θα τον επιβράβευε με την παραχώρηση της Κρήτης και της Πελοποννήσου.

Στο πλαίσιο του κοινού τουρκοαιγυπτιακού σχεδίου, ο Τούρκος ναύαρχος Χοσρέφ Πασάς επιχείρησε στις αρχές Αυγούστου του 1824 να καταλάβει τη Σάμο. Ο ελληνικός στόλος, που αποτελείτο από υδραίικα, σπετσιώτικα και λίγα ψαριανά πλοία, τον εμπόδισε να πλησιάσει το νησί με μια σειρά συγκρούσεων, που κράτησαν περίπου μία εβδομάδα. Ο Χοσρέφ δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταφύγει με τον στόλο του ανάμεσα στην Κω και την Αλικαρνασσό και να περιμένει ενισχύσεις από τον στόλο του Ιμπραήμ, που κατέφθασε στην περιοχή στις 19 Αυγούστου.

Πέντε ημέρες αργότερα έγιναν οι πρώτες αψιμαχίες μεταξύ των δύο στόλων, οι οποίες συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Η αποφασιστική ναυμαχία δόθηκε στις 29 Αυγούστου, ημέρα Παρασκευή. Τα εχθρικά πλοία προσπάθησαν να κυκλώσουν τα ελληνικά, αλλά ο Μιαούλης με εννέα πλοία και δύο πυρπολικά προχώρησε προς τον κόλπο του Γέροντα. Τα αιγυπτιακά πλοία, που κάλυπταν το δεξιό άκρο του εχθρικού στόλου, αποφάσισαν να τα χτυπήσουν, καθώς ήταν απομονωμένα. Ο Παπανικολής προσπάθησε να τα εμποδίσει να πλησιάσουν τα πλοία του Μιαούλη, αλλά δέχθηκε ομαδικό πυρ και αναγκάστηκε να υποχωρήσει, αφού έκαψε πρώτα το πυρπολικό του. Η νηνεμία που επικρατούσε στη θάλασσα δεν επέτρεψε τη δράση των πυρπολικών του Ματρόζου, του Πιπίνου και του Νικόδημου.
Η κατάσταση μεταβλήθηκε γύρω στο μεσημέρι, όταν ο άνεμος έγινε ευνοϊκός για τον ελληνικό στόλο. Τα ελληνικά πλοία διείσδυσαν ανάμεσα στα εχθρικά, με αποτέλεσμα να μην πρόκειται πλέον για ναυμαχία εκ παρατάξεως (θα ήταν χαμένη υπόθεση για τον ελληνικό στόλο, λόγω της ποιοτικής και ποσοτικής υπεροχής του εχθρού), αλλά για μια σύγκρουση, όπου όλα μαζί τα πλοία μάχονταν ανακατεμένα. Η κίνηση τακτικής του Μιαούλη ευνοούσε τα πυρπολικά, που ανέλαβαν δράση, κρίνοντας την έκβαση της ναυμαχίας.

image (1).jpg
image (1).jpg (96.34 KiB) 5668 προβολές


Ο Σπετσιώτης μπουρλοτιέρης Λάζαρος Μουσούς κατόρθωσε να προσκολλήσει το πυρπολικό του σ' ένα αιγυπτιακό μπρίκι. Έντρομοι οι 300 άνδρες που αποτελούσαν το πλήρωμά του έπεσαν στη θάλασσα και το μπρίκι ακυβέρνητο παρασύρθηκε από το ρεύμα και λίγο πιο κάτω ανατινάχθηκε. Δύο πυρπολικά υπό τους Παπαντώνη και Βατικιώτη κατόρθωσαν να κολλήσουν σε μια μεγάλη αιγυπτιακή φρεγάτα με 44 κανόνια, η οποία κάηκε μέσα σε λίγα λεπτά, παρασύροντας στον βυθό τους περισσότερους από τους 1.100 άνδρες του πληρώματός της.

Μετά τη δυσμενή γι’ αυτόν εξέλιξη, ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος άρχισε να υποχωρεί προς την Κω, ενώ ο ελληνικός αγκυροβόλησε και πάλι στον Γέροντα. Η επιτυχία αυτή του ελληνικού ναυτικού αναπτέρωσε το ηθικό των ανδρών του, διέσωσε τη Σάμο και καθυστέρησε την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο.

image.jpg
image.jpg (132.63 KiB) 5668 προβολές


Η ναυμαχία του Γέροντα είναι μία από τις λαμπρότερες σελίδες της Επανάστασης του '21. Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν τόσο πολύ άνισες, που η θετική έκβαση της ναυμαχίας για τους Έλληνες προκάλεσε τον θαυμασμό των ξένων. Ο Γάλλος ναύαρχος Εντμόν Ζιριέν ντε λα Γκραβιέρ (1812-1892), αναφερόμενος στη ναυμαχία του Γέροντα, παρατηρεί: «Η ναυτική ιστορία ίσως να μην έχει σελίδα περισσότερο ενδιαφέρουσα από αυτήν για έναν ναυτικό».

Φωτιά και Καρκίνο στους Εμπρηστές!!!

http://www.youtube.com/user/kaliakoud

http://www.youtube.com/user/kaliakouda1400
Άβαταρ μέλους
kaliakouda
Founding Member
Founding Member
 
Δημοσιεύσεις: 32406
Εγγραφή: Τετ Απρ 23, 2008 4:17 pm
Τοποθεσία: Ο Θεός αγαπάει όσους ταξιδεύουν!!
Λάστιχα: Malatesta Κobra
Διάσταση ελαστικών: -
Suspension: Rocky Road+1
cb: Ναι
Aka: Αμετανόητος Μοτοσυκλετιστής!
Name: Γιώργος

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό DENNISLA » Τρί Αύγ 29, 2017 11:48 am

Σαν Σημερα, Λήγει ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα.


Το Βίτσι «πέφτει» στις δυνάμεις του Εθνικού Στρατού από τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) που το υπερασπίζονται.
Με τον όρο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949 (κατά πολλούς και «Δεύτερο Αντάρτικο», υπονοώντας ότι ήταν η συνέχεια της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944)) εννοούμε την περίοδο ενόπλων, αντι-ανταρτικών συγκρούσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα μεταξύ του Ελληνικού Στρατού και του ανταρτικών δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας).
Διήρκεσε από τον Μάρτιο του 1946 έως τον Αύγουστο του 1949 και είχε ως αποτέλεσμα την ήττα των κομμουνιστών ανταρτών. Ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρείται διεθνώς ως η πρώτη πράξη του ψυχρού πόλεμου στη μεταπολεμική ιστορία και ήταν η πολεμική σύγκρουση με τις μεγαλύτερες απώλειες που γνώρισε η χώρα από το 1830 έως σήμερα.
Παραδοσιακά σημείο έναρξης του Εμφυλίου Πολέμου θεωρείται η επίθεση ομάδας πρώην ανταρτών του ΕΛΑΣ του Μακεδονικού γραφείου του ΚΚΕ υπό την ηγεσία του Αλέξη Ρόσιου («Καπετάν Υψηλάντης») στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου Πιερίας την νύχτα της 30ης Μαρτίου 1946 παραμονή των εκλογών.
Η ομάδα των ανταρτών αποτελούμενη από 33 ένοπλους του Ρόσιου διενήργησε επίθεση εναντίον μιας διμοιρίας Εθνοφυλακής και μιας δύναμης Χωροφυλακής. Από την επίθεση σκοτώθηκαν εννέα χωροφύλακες, δύο λοχίες και ένας οπλίτης της Εθνοφυλακής. Η ομάδα των ανταρτών αποχώρησε το πρωί πυρπολώντας τον σταθμό, ενώ αποκόμισε 4 αιχμαλώτους και λιγοστό οπλισμό. Η επίθεση θεωρήθηκε ως απάντηση στις εκτελέσεις, διώξεις, εξορίες και φυλακίσεις που υφίσταντο οι πολίτες που ανήκαν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετά τη
Συμφωνία της Βάρκιζας και ήταν προσωπική εντολή του Γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη. Σύμφωνα με κάποιους άλλους ιστορικούς είναι η τρίτη φάση ενός ένοπλου αγώνα που ξεκινά με τις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ αντιστασιακών οργανώσεων κατά τη διάρκεια του 1943 (πρώτη φάση) και τις μάχες στην Ήπειρο και στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1944 (δεύτερη φάση). Αυτές οι φάσεις είναι ξεχωριστές, διότι η κάθε μια έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αλλά είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους και τελικά θα καθορίσουν τον πολιτικό και διεθνή προσανατολισμό της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια. Αυτή τη θεώρηση την επανέφερε μια ομάδα πολιτικών επιστημόνων (με την συνδρομή Ιστορικών) που ήρθε σε σκληρή διένεξη με ιστορικούς καθώς και δημοσιογράφους.
ΑΡΓΑ ΒΑΔΙΖΩ ΖΩΗ ΚΕΡΔΙΖΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
DENNISLA
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 9447
Εγγραφή: Πέμ Μάιος 07, 2009 10:33 am
Τοποθεσία: LA
Λάστιχα: Kobra + Geo A/T
Διάσταση ελαστικών: 205/80/16-225/65/17
Suspension: MAD+KYB+3,5cm
cb: Ναι
Aka: Troooolllllllll
Name: DENNIS

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Δημοσίευσηαπό DENNISLA » Τρί Δεκ 05, 2017 2:05 pm

Η πανέμορφη λίμνη Ταυρωπού (επίσημο όνομα) ή Μέγδοβα ή Νικολάου Πλαστήρα, βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στο νομό Καρδίτσας. Σχηματίστηκε το 1959, με την ολοκλήρωση του φράγματος στον ποταμό Ταυρωπό ή Μέγδοβα, παραπόταμο του Αχελώου.
Η κατασκευή της χρηματοδοτήθηκε από πολεμικές αποζημιώσεις της Ιταλίας και έγινε από γαλλική εταιρεία. Πριν την κατασκευή της λίμνης, στην περιοχή υπήρχε το αεροδρόμιο της Νεράιδας , που χρησιμοποιήθηκε για την προσγείωση συμμαχικών αεροπλάνων στην κατεχόμενη Ελλάδα.

Σκοπός της δημιουργίας της λίμνης, ήταν η παραγωγή ενέργειας, η ύδρευση και η άρδευση.
Η έκταση της λίμνης είναι 23,8 τ.χλμ, η ανώτατη στάθμη νερού 732μ. , το μέγιστο βάθος της 60μ. περίπου και ο όγκος των υδάτων της φτάνει τα 400εκ. κυβικά μέτρα. Συνολικά, αρδεύονται περισσότερα από 280.000 στρέμματα στους νομούς Καρδίτσας, Λαρίσης και Τρικάλων. Βρίσκεται 20χλμ νοτιοδυτικά της Καρδίτσας και, αν και επίσημα ονομάζεται "Λίμνη Τουρωπού", είναι περισσότερο γνωστή ως Λίμνη (Νικολάου) Πλαστήρα, ο οποίος λέγεται ότι ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της κατασκευής της(ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ «ΛΙΜΝΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ», εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, 2005 και ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ).


Ήταν 5 Δεκεμβρίου 1959, παραμονή του Αγίου Νικολάου. Ούτε δύο μήνες δεν είχαν περάσει από την ολοκλήρωση των έργων στη λίμνη Ταυρωπού.

Εκείνο το βράδυ, 20 άνθρωποι, που είχαν όλοι εργαστεί για την κατασκευή της λίμνης, αποφάσισαν να ξεκινήσουν, γεμάτοι πράγματα για τις οικογένειές τους, από την περιοχή "Τσαρδάκι" για να φτάσουν απέναντι, στο Νεοχώρι. Μοναδικός τρόπος για να πραγματοποιήσουν το, σύντομο αυτό, ταξίδι, ήταν με βάρκα, καθώς οι παλιοί δρόμοι είχαν κατακλυστεί από τα νερά της λίμνης και δεν είχε κατασκευαστεί νέο οδικό δίκτυο. Στην περιοχή, επικρατούσε εκείνο το βράδυ σφοδρή κακοκαιρία. Παρά τις προτροπές να μην επιχειρήσουν να περάσουν τη λίμνη και να διανυκτερεύσουν στο Τσαρδάκι, όπου υπήρχε καφενείο – παντοπωλείο, δεν άκουσαν καθώς ήθελαν να περάσουν τη γιορτή του Άγιου Νικολάου στα σπίτια τους. Έτσι επιβιβάστηκαν στη βάρκα του Ηρακλή Μητσογιάννη.

Λίγο πριν φτάσουν στα μισά της διαδρομής, η βάρκα δεν άντεξε στον δυνατό αέρα και τις άσχημες καιρικές συνθήκες και αναποδογύρισε. Και οι 20 επιβαίνοντες, όλοι άντρες, βρέθηκαν στα παγωμένα νερά της λίμνης. Σωσίβια ή άλλα σωστικά μέσα δεν υπήρχαν.
Κανείς τους δεν ήξερε κολύμπι. Μόνο ένας φαίνεται ότι προσπάθησε να σωθεί, αλλά δεν τα κατάφερε.

Η λίμνη, έγινε ο υγρός τάφος όλων… Ανασύρθηκαν από τον βυθό της, μετά από καιρό, από ομάδες δυτών.
Άφησαν πίσω τους οικογένειες, γυναίκες, παιδιά…

Όλη η γύρω περιοχή βυθίστηκε στο πένθος, αλλά κι ολόκληρη η Ελλάδα συγκλονίστηκε.
17 θύματα κατάγονταν από το Νεοχώρι, 2 από την Καρίτσα και 1 από το Μορφοβούνι (τη γενέτειρα του Ν. Πλαστήρα).

Ο Βασίλης Γακιόπουλος, έγραψε κι ερμήνευσε ένα μοιρολόι για το τραγικό αυτό ναυάγιο, με τίτλο "Μέγδοβας". Τη δεκαετία του 1980, στήθηκε μνημείο με τα ονόματα των αδικοχαμένων στο ναυάγιο.

Στα blog απ' όπου αντλήσαμε στοιχεία www. karditsanews. gr, giodom Karadom. wordpress, thessalianews.gr κ.ά., αναφέρεται ως αιτία του ναυαγίου, η κακοκαιρία που έπληττε την περιοχή της λίμνης στις 5/12/1959
Σε άρθρο στα "ΝΕΑ" (6/11/2017), το ναυάγιο αποδίδεται σε υδροσίφωνα. Βέβαια, υπάρχουν 2 λάθη στο συγκεκριμένο άρθρο. Το ναυάγιο έγινε στις 5/12/1959 και όχι στις 17/12/1959 και οι νεκροί ήταν 20 όχι 21.

Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο του κορυφαίου μετεωρολόγου Δ. Ζιακόπουλου "ΚΑΙΡΟΣ: Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ", τόμος 1, στις 10 Οκτωβρίου 1934, ένας άλλος φονικός σίφωνας "χτύπησε" τον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας, προκαλώντας τον θάνατο 3 ανθρώπων, τον βαρύ τραυματισμό 4 και τον ελαφρύτερο τραυματισμό άλλων 35. Εκτός από τους σίφωνες θαλάσσης (υδροσίφωνες), υπάρχουν και οι σίφωνες ξηράς (ανεμοστρόβιλοι). Πάλι στο βιβλίο του Δ. Ζιακόπουλου, διαβάζουμε ότι ένας τέτοιος σίφωνας ξηράς, στις 6 Νοεμβρίου 1956, ήταν η αιτία να γκρεμιστούν σπίτια (!) στη Δροσιά της Αττικής ενώ στην Εκάλη ξεριζώθηκαν πολλά δέντρα…

Δυστυχώς, όποια κι αν ήταν η αιτία του ναυαγίου, 20 άνθρωποι χάθηκαν άδικα στη λίμνη Πλαστήρα το 1959. Σαν να έπρεπε κάποιοι να θυσιαστούν για να "στεριώσει" το φράγμα, δυο μήνες μετά την κατασκευή του…
ΑΡΓΑ ΒΑΔΙΖΩ ΖΩΗ ΚΕΡΔΙΖΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
DENNISLA
Vitaraclub Platinum Member
Vitaraclub Platinum Member
 
Δημοσιεύσεις: 9447
Εγγραφή: Πέμ Μάιος 07, 2009 10:33 am
Τοποθεσία: LA
Λάστιχα: Kobra + Geo A/T
Διάσταση ελαστικών: 205/80/16-225/65/17
Suspension: MAD+KYB+3,5cm
cb: Ναι
Aka: Troooolllllllll
Name: DENNIS

ΠροηγούμενηΕπόμενο

Επιστροφή στο Video γενικά

arahova Πέμ Μαρ 28, 2024 10:04 am Καλημέρα σε όλους.
antonis1627 Πέμ Μαρ 28, 2024 7:09 am Καλημέρα σας.
Σταύρος 4x4 Πέμ Μαρ 28, 2024 7:08 am Καλημέρα
Tzivitzonis Τετ Μαρ 27, 2024 1:10 pm θα ρωτησω τον υιο :P
SIAL Τετ Μαρ 27, 2024 1:10 pm δεν έχει διήμερη άδεια ρε μάστορα?
Tzivitzonis Τετ Μαρ 27, 2024 1:07 pm Εγώ που θα ερθω Κυριακή πόσες έχω;
SIAL Τετ Μαρ 27, 2024 1:05 pm 9 και σήμερα!!!
SIAL Τετ Μαρ 27, 2024 1:01 pm Μερσύ μποκού!
SIAL Τετ Μαρ 27, 2024 1:01 pm αχαχαχαχα
SIAL Τετ Μαρ 27, 2024 1:00 pm Νουχρίτσααααααααααα
SIAL Τετ Μαρ 27, 2024 1:00 pm Καλημέρες! Λίγο θέαμα για όλους! viewtopic.php?f=66&t=37146&p=940582#p940582
arahova Τετ Μαρ 27, 2024 12:14 pm Καλημέρα σε όλους.
antonis1627 Τετ Μαρ 27, 2024 6:58 am Καλημέρα σας.
arahova Τρί Μαρ 26, 2024 9:36 am Καλημέρα σε όλους.
antonis1627 Τρί Μαρ 26, 2024 7:03 am Καλημέρα σας.
antonis1627 Δευτ Μαρ 25, 2024 10:24 pm Φίλε Θανάση ΘανασηςΖ καλησπέρα.Για να μπορείς να συμμετέχεις στις συζητήσεις μας πρέπει να περάσεις από την ενότητα αυτή και αφού ανοίξεις ένα νέο θέμα να μας πεις δύο λόγια για σένα και το αυτοκίνητο σου από που μας γράφεις και να σε καλωσορίσουμε. Επίσης μπορείς να διαβάσεις θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τη λειτουργία του φόρουμ.
arahova Δευτ Μαρ 25, 2024 11:58 am Καλημέρα σε όλους, καλή εβδομάδα και Χρόνια Πολλά.
ΣΤΑΥΡΟΣ Δευτ Μαρ 25, 2024 11:52 am Καλημερα σας Χρονια πολλα,καλη εβδομαδα.
antonis1627 Δευτ Μαρ 25, 2024 7:24 am Καλημέρα σας καλή εβδομάδα και Χρόνια Πολλά
arahova Κυρ Μαρ 24, 2024 11:39 am Καλημέρα σε όλους.
antonis1627 Κυρ Μαρ 24, 2024 7:32 am Καλημέρα σας.
arahova Σάβ Μαρ 23, 2024 10:19 am Καλημέρα σε όλους και καλό 3ήμερο.
antonis1627 Σάβ Μαρ 23, 2024 7:29 am Καλημέρα σας.Καλό Σαββατοκύριακο και χρόνια πολλά.
Nikola Tenv Παρ Μαρ 22, 2024 9:19 pm καλησπέρα , καλό τριήμερο και καλές εξορμήσεις στους ...τυχερούς!
arahova Παρ Μαρ 22, 2024 11:38 am Καλημέρα σε όλους και καλό 4ήμερο.
AJAX Chat © 2007 StarTrekGuide ? Updates every 5 Seconds

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 7 επισκέπτες