Νικόλα, εννοείται ότι δε σκάμε και απλά χαμογελάμε!! Δεν μας παίρνει από κάτω το θέμα των βλαβών αλλά το θέμα ότι έχουν πέσει μαζεμένα.. αυτό μας χάλασε περισσότερο.. μόλις σιάξαμε το τούρμπο, άρχισε η τρόμπα.. και πάλι αν είναι μόνο το o-ring μιλάμε για επισκευή ρουτίνας.. όπως και οι περισσότερες μέχρι τώρα..
δεν έχουμε αναφέρει μέχρι στιγμής και το σπασμένο ρουλεμάν στον μπροστά αριστερό τροχό το οποίο αντικαταστήσαμε.. ε μετά από 182.000 κι αυτό μας φαίνεται φυσιολογική φθορά.. δε νομίζετε?
Βάλε τούρμπο, ρουλεμάν και τρόμπα σε ένα μήνα όλα μαζί να δεις τι ψυχολογικό κοκτέιλ φτιάχνεις??
Και πάλι όμως, τόσες και τόσες αναποδιές μας έχουν γεμίσει με αυτοπεποίθηση που ειλικρινά δεν είχαμε όταν ξεκινούσαμε ....
Απλά, η εμπειρία στο Ethandweni στη Ζιμπάμπουε ήταν μοναδική και επάνω στο ψυχολογικό βάρος της αποχώρησης μας έπεσαν τα προβληματα του Ζήκου.. και έτσι προέκυψε η "μαυρίλα".. σε κάθε περίπτωση, είμαστε οι πρώτοι που εκφράζουμε την εμπιστοσύνη μας στο όχημα και στην επιλογή μας, δεν έχουμε μετανιώσει για τίποτα και πιστεύουμε ότι όλα τα προβλήματα -μικρά και μεγάλα- θα είχαν βγει σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.. και γιαυτό δεν σκάμε και ιδιαίτερα.. απλά αναζητούμε κάποια αντίστοιχη εμπειρία περισσότερο..
ας κάτσει μόνο κάποιος να κρατάει αναλυτικό ημερολόγιο βλαβών, επισκευών και συντήρησης και να το δημοσιοποιεί και τότε όλοι θα βγούμε να λέμε ότι όλα τα αυτοκίνητα είναι αναξιόπιστα.. αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια κατά την άποψή μας τηρουμένων των αναλογιών..
Και πουθενά βέβαια δεν αναφέρουμε το θέμα χρημάτων -όπως πολύ σωστά έθιξε ο φίλος gmak- μόνο και μόνο γιατί έρχεται επίσης τελευταίο.. τι να τους κάνεις του χορηγούς, τα έσοδα και πάει λέγοντας αν περνάς καλά ή το αντίθετο.. και το σημαντικότερο.. κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι βιώνουμε και πως, μόνο και μόνο γιατί δεν είναι εδώ μαζί μας!